Chloe Rose (22) haar borstoperatie in Turkije gaat helemaal mis: rottende, afgestorven tepels als gevolg

Lichaam door Zita

Een borstoperatie is een grote ingreep. Wanneer je zoiets ondergaat, wil je dat alles zo goed mogelijk verloopt. Dit was allesbehalve het geval bij Chloe Rose: zij vloog naar Turkije om haar borsten te laten opereren, maar de afloop was fataal.

Borstoperatie in Turkije

Iets waarvan je nooit wil dat je het overkomt, overkwam Chloe Rose van 22 jaar uit Halifax, Groot-Brittanië. Chloe voelde zich lange tijd onzeker over haar grote borsten. Ze ervaarde veel rugklachten en sinds ze 18 jaar was, wilde zij haar borsten laten opereren om van deze klachten af te komen. Ze moest hier alleen een tijd op wachten, omdat ze het geld nog niet bij elkaar had.

Na wat research, kwam ze erachter dat het in Groot-Brittannië een stuk duurder is dan in Turkije. Nadat ze research had gedaan, vond zij een goede klikiek en besloot ze een jaar later naar Turkije te vliegen om hier haar borsten te laten opereren.

Operatie gaat helemaal mis

De operatie ging daarentegen totaal niet zoals gepland. Chloe schreeuwde het na de operatie uit van de pijn nadat de operatie compleet mis was gegaan. Haar tepels zagen eruit als open wonden die aan het sijpelen waren. Collette, de schoonzus van Chloe, vertelt dat de artsen te veel huid hadden verwijderd, waardoor de bloedcirculatie niet meer goed was. Met als gevolg: een afstervende tepel. Omg!

Chloe ontwikkelde hierdoor necrose: dit is het afsterven van weefsel. De kliniek vertelde stellig dat de operatie ‘perfect’ is uitgevoerd. Collette was heel bezorgd over de operatie in Turkije; ‘Welke zus zou dat niet zijn?’ vertelt ze. Ze hoorde veel geruchten over operaties die misgaan in Turkije, maar ook veel die een groot succes zijn. ‘Je denkt nooit dat het zal gebeuren, en dan gebeurt het’ vertelt ze.

Uitschreeuwen van de pijn

Wanneer Collette Chloe opbelde om te vragen hoe het met haar gaat na de operatie, zegt Chloe: “heel slecht.” Chloe huilde tranen met tuiten. “Het was vreselijk om te zien dat ze zo veel pijn had,” vertelt Collette. Chloe had niemand vertelt over haar operatie, op haar moeder na. Ze was namelijk enorm bang voor reacties als ‘zie je wel’. “Ik luisterde naar hoe verdrietig zij was en hoe ze maar bleef herhalen dat ze niet dood wilde’, vertelt Collette.

Geen goede zorg

Collette vertelt dat Chloe met niemand in de kliniek Engels kon spreken en alles via Google Translate moest. Daarnaast laat Chloe weten dat naalden door de kamer lagen, canules slecht geïnjecteerd werden en de hechtingen meerdere malen open gingen, zonder dat ze wist of dit wel de bedoeling was. Hierdoor ontwikkelde Chloe een open wond. Ze kreeg wel antibiotica, maar dit was niet genoeg om haar gezondheid weer op peil te brengen. Chloe wist wat haar te wachten stond, dat de operatie heftig zou zijn, maar de slechte behandeling en door de verpleging.

Als kers op de taart wilde de kliniek zelfs dat zij extra zou betalen voor de extra zorg die zij kreeg in het ziekenhuis. Hiervoor startten Chloe en haar vriendin Rachel een crowdfunding op, zodat ze weer naar huis kon. Met dank aan een hoop vrijgevige vreemden, verzamelde ze genoeg geld om met medische begeleiding weer naar huis te vliegen.

De horror ging door

Eenmaal thuis stopte dit horrorverhaal nog niet. Zodra ze weer thuis was, waren haar bloeddruk en hartslag zó hoog, dat ze met spoed naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis moest. Collette vertelt dat de liefde en support van mensen om haar heen haar enorm hebben geholpen. Hierdoor lagen de negatieve dingen een stuk minder op het oppervlak. Chloe’s familie hoopt voor haar dat alles snel weer normaal wordt ten ze zich beter voelt, maar daar zit genoeg hoop door de behandeling tegen necrose op dit moment. Chloe heeft geen spijt, maar ze wil vooral anderen waarschuwen. Overweeg altijd goed of je zo’n grote ingreep doet en als je het doet, doe het dicht bij huis.