Ramana begint bij het onmogelijke

De dertigjarige Ramana, zijn Nederlandse naam is Wouter Bijdendijk, is als kleine jongen al gefascineerd door bijzondere, magische, oosterse verschijnselen. Zijn grootvader had, voor zijn tijd, nogal aparte hobby's en vertelde daar levendig over. "Mijn opa reisde in de jaren vijftig graag door India en bestudeerde zaken als yoga en meditatie. Hij had zelfs een eigen goeroe. Daarnaast verzamelde hij talloze wetenschappelijke boeken over magie en mystiek en door zijn verhalen werd ik nieuwsgierig. Toen hij overleed kregen de kleinkinderen de boeken. Ik begon te lezen en werd definitief gegrepen door de mystiek. Op mijn twintigste kocht ik een enkeltje naar Katmandu en daar werd mijn fascinatie alleen maar groter."

Wouter verpandt zijn hart aan het mysterieuze oosten en landen als Nepal, Pakistan en India. Hij vat het plan op om op zijn 26e, voor zijn studie Antropologie aan de Universiteit van Amsterdam en Museologie aan de Hogeschool voor de Kunsten in Amsterdam, een documentaire te maken over magie in India. "Ik was tijdens mijn eerdere reizen al in aanraking gekomen met de straatmagiërs die in die landen overal optreden. In het begin kijk je gewoon oppervlakkig, maar naar verloop van tijd besefte ik hoe bijzonder het was wat zij deden. Die mensen kunnen dingen die je verbeelding te boven gaan en het staat nergens op papier hoe dat moet. Die kennis gaat over van vader op zoon en kan in principe dus zomaar uitsterven. Ik kwam er achter dat er speciale scholen waren voor magiërs en ik wilde daar meer van weten. Ik meldde me aan en na een kort overleg besloten ze die lange blonde Europeaan toe te laten. Waarom? Ik weet het niet. Ze zagen iets in me. Talent? Vasthoudendheid? Passie?"


Op het moment dat Wouter wordt toegelaten tot de magieschool, krijgt hij intensief privéles en een naam om mee op te treden: Ramana. "Ze wisten me op een bepaald moment ook echt te vinden. Het kwam voor dat er zomaar op de deur gebonsd werd. Dan liep er een klein mannetje naar binnen, dat zijn koffer op mijn bed zette en me zijn trucs liet zien. In de gemeenschap van magiërs is het gebruikelijk dat je geheimen ruilt. Iedereen weet wel iets waar de ander weer wat aan heeft. En zo wordt je kennis steeds groter."

Ramana heeft als westerling mogelijkheden waar zijn Indiase docenten alleen van kunnen dromen. "Ik ben in staat om de hele wereld te bereizen en die prachtige inheemse kunst aan een internationaal publiek te laten zien. Zo zweefde ik op de stoep voor het Witte Huis in Washington. Persbureau Reuters heeft dat opgepikt en ik was overal ter wereld op televisie. Toen ik werd gevraagd voor de Nieuwe Uri Geller Show heb ik getwijfeld. Ik blijf zo dicht mogelijk bij mezelf, maar dat is soms best moeilijk in deze hectische maatschappij en me name in de showbizz. Het project slokte drie maanden lang al mijn tijd op, maar ik heb er geen moment spijt van gehad. Naast de bekendheid, kreeg ik ook de kans om veel te leren en research te doen. Als ik een nieuwe act bedenk, begin ik daar waar de gewone mens stopt. Op het moment dat het onmogelijk lijkt, wordt het voor mij interessant. Ik ga dan maanden studeren en op onderzoek uit. De wereld is mijn laboratorium en overal vind ik puzzelstukjes."

Ramana noemt zichzelf mystiek entertainer en laat zoveel mogelijk aan de verbeelding van de kijker zelf over. Hij dicht zichzelf daarbij geen bovennatuurlijke krachten toe. "Het publiek projecteert op mij wat zij van de werkelijkheid denken te weten. En dat is juist zo mooi. Ik zoek de verwondering op, want het leven is een mysterie. Het publiek ziet bij een optreden met eigen ogen wat ik doe, van dichtbij en in 3D. Dat is wel wat anders dan de televisie, waar we eigenlijk altijd uitgaan van special effects en trucage. Hierbij gaan je hersens aan het werk en ze vragen zich telkens af: 'Kan dit wel?' Het genieten van die pure verwondering is juist het uitgangspunt van mijn performance."


Vanaf oktober 2008 is Ramana dagelijks te zien in de culinaire show Palazzo. Een heel nieuwe tak van sport. "Ik treed werkelijk overal op. Het ene moment sta ik ergens op straat te spelen en het volgende moment vlieg ik naar Spanje voor een televisieshow. Ik volg daarbij volledig mijn eigen weg, maar soms zou ik wel meer willen weten over theatrale opbouw en dergelijke. Toen ik de kans kreeg om onderdeel van het programma van Palazzo te worden, was ik meteen enthousiast. Ik zie het absoluut zitten om met een team van internationale topartiesten en onder begeleiding van een regisseur met een goede visie iets heel moois en mysterieus neer te zetten. Zo maak ik kennis met nieuwe disciplines. Palazzo draait tot en met februari 2009 en dus heb ik vijf maanden lang de tijd om me ergens in te verdiepen. Ook de combinatie van culinaire hoogstandjes, theater en magie vind ik bijzonder. Op die manier worden alle zintuigen geprikkeld, zelfs het zesde!"

Meer informatie over Ramana, check zijn website. Meer informatie over het programma en de speellijst van Palazzo.