Highschool-hipsters: met deze spullen waren we zó cool

Vrije tijd door Fleur

De middelbare school: niemand vergeet die tijd. En of je het nu verschrikkelijk vond of niet, je kijkt wel met een glimlach terug op de spullen die je toen had. Yin- &Yang-kettingen, haarmascara, een Swing 200… Kijk mee!

Met je Kiplingtas op rennen voor je te laat bij het lokaal kwam. Samen met een vriendinnetje naar school fietsen. Snel huiswerk maken in je tussenuren. Goh, die middelbareschooljaren. Nooit zal je ze vergeten. Maar weet je ook nog hoe cool je was door je met deze spullen op school te vertonen? Scroll verder en geniet van een flinke snuf nostalgie!
 


Tuut-tuut-tuut. De wekker. Standaard om 7.00 uur ging-ie. En wat deden we dan? Onze lavalamp aandoen en nog even lekker wakker worden. 


Eenmaal gedoucht, spoten we onszelf onder met een lekkere bodyspray: Impulse. Meuren voor het vaderland en met die drie haren onder je oksels had je het niet eens nodig, maar goed. Het hoorde erbij.


Ah, dit was 's ochtends het eerste wat we uit de kast pakten toen we een jaar of dertien, veertien waren en ons klaarmaakten voor school: onze tuinbroek. Het liefst van Cars, maar anders voldeed een variant van spijkerstof ook. En natúúrlijk vergaten we dan niet om één bretail los te houden.

Onder onze lekker praktische Cars-broekjes trokken we onze Mag-plateauzolen aan. Lekker stoer en tóch vrouwelijk, moeten we gedacht hebben. Of eigenlijk niet. We droegen ze, omdat iedereen ze had, en waarom dat was... mag Joost weten. Tjonge.


In de bovenbouw hadden we de hots voor beenwarmers. Die trokken we dan aan over onze puntlaarzen en zo liepen we heerlijk voor lul. Als die beenwarmers nou nog een functie hadden gehad... Maar nee, het was puur iets dat we deden omdat we het mooi vonden, al was het buiten een graad of 45.
 
Jaaa, de tattooketting! Man. Hele collecties hadden we! Trok ons sieradenkistje open en het stikte van de tattoohalsbanden, -enkelbandjes en -ringen. Met dit om voelden we ons zo stoer als Mel B. Zo. Ulla. 

Super in balans, waren we als puber. En om dit uit te dragen, droegen we Yin- & Yang-kettingen. Enorm betekenisvol, zeker omdat de hele school zo'n touw om z'n nek had hangen.
 
Trots als een pauw waren we als we na een vakantie of een weekendje strand terugkwamen op school en onze naam op een rijstkorrel konden laten zien. "Wauw, hoe doet zo iemand dat, die korrel is zó klein!", riepen ze dan allemaal, starend naar het kokertje om je pubernek. Prachtige tijd.
 
Kleurrijke, gedurfde types gingen voor een ketting met daaraan plastic speentjes, die je in allerlei formaten en kleuren had. Ieder zichzelf respecterende speendrager had een paar grote, doorzichtige, maar de die hard-verzamelaar had ook kleinere exemplaren en spenen met print om zijn nek bungelen.
 
Woensdag marktdag! En daar scoorden we deze rubberen armbandjes voor 10 cent per stuk ('koop er 10 en je krijgt er de 11de bij!'). Dus kochten we er een stuk of 30 en die schoven we allemaal, herhaling: allemaal, om onze arm heen.
 
We waren een jaar of veertien, vijftien en we renden als gekken naar De Tuinen voor deze spirituele armbanden. De kralen zouden zogenaamde wijsheidskralen zijn, maar daar hadden we lak aan: ze zagen er gewoon superhip uit, met die printjes en al die kleurtjes. 
 
Je haar verven. Men, dat ging niet zomaar thuis. En dus rolde je voor een schoolfeest even met de haarmascararoller door je haar. Blauwe pluk hier, wat zilver daar, een beetje paars zo tegen je scheiding en... niks meer aan doen!
 
Ook voor een bling bling-coupe draaiden we onze hand niet om. Bij de drogist kochten we gewoon wat klemmetjes met een in glitter gedompelde vlinder erop en schuiven maar. Extra leuk: de vleugeltjes bewogen mee als je liep. Helemaal niet kitcherig!
 
Nagellak was ook maar nagellak, en dus kochten we massaal een lakje dat op je nagels 'brak'. Je lakte je nagels, wachtte even en dan verschenen er vanzelf scheurtjes in de lak. Leuk voor een junglefeestje (roar!) , maar we gingen er ook gewoon mee naar school. 
 
Onmisbaar in de garderobe van elk meisje op de middelbare: de moodring. Want 1. hij stond cool en 2. hij vertelde je alles. Als je je goed voelde, werd hij paars, als je verliefd was, rood, als je verdrietig was, zwart en ga zo maar door. Wat een magisch leuk ding. En dat voor 50 cent!
 

Na onze sierraden was het tijd voor wat make-up. De favoriet van onze stash? De Lip Smacker; een lippenbalsem die in alle kleuren en smaken verkrijgbaar was (en nog steeds is). En zo kwam het dat we 's ochtend ontbeten met een lekkere 7Up-smaak op onze toet.
 

Als we, compleet met tuinbroek, vlinderhaarspelden en moodrings de deur uitstapten om naar school te gaan, pakten we nog weleens onze rolschaatsen. Niets, maar dan ook niets was cooler om naar school te schaatsen en daar pas je schoenen aan te doen. 


Hadden we geen zin in onze rolmobielen, dan pakten we de fiets. Maar natuurlijk deden we ook dat in stijl: je kon ons, met die kleurige kralen om onze spaken, al van kilometers ver aan komen horen.
 

Fietsen en lessen volgen ging het allerbest met een muziekje op. Daarom hadden we altijd onze trouwe vriend Discman bij ons. Op onze tweewieler was het trouwens nog best lastig om naar Boyzone te luisteren, want die discman haperde bij elke beweging als een gek.


Natuurlijk waren we al bereikbaar op de middelbare. Met onze Nokia's en Swing 200's belden en sms'ten we wat af. En waren we door ons beltegoed heen, dan belden we gewoon even naar de ander en lieten we de telefoon één keer overgaan. Zo, die zou wel terugbellen.


Hadden we, eenmaal op school aangekomen, alle rolschaatsen, discmannen en telefoons in ons kluisje gestopt, dan was het toch echt tijd voor de les. Maar niet zonder onze gelpennen!
 

Welke coole spullen had jij op de middelbare school?