Somebody Els: Ben ik Somebody Els?

Het was een bewogen jaar. Veel aanpassingen op verschillende vlakken. Nu ik erop terugkijk kan ik concluderen dat ik nog steeds middenin de storm van verandering zit, maar dat het einde van de tunnel steeds dichterbij komt.

 

Echtscheiding

De meest heftige en verdrietige periode uit mijn leven betrof het afgelopen jaar. Noem het een emotionele achtbaan, waar allerlei verschillende gevoelens tegelijkertijd door me heen gierden. Mijn ex-man en ik doorstonden deze periode gezamenlijk, hoe moeilijk dat soms ook was. We zijn boos geweest, verdrietig geweest, gefrustreerd geweest… en dat allemaal met zijn tweeën. Omdat we elkaar beloofd hadden er samen voor onze dochter te zijn. En vervlochten zijn in elkaars leven. 

 

We zijn er nog niet; nog steeds kunnen we heel boos of gefrustreerd raken. Maar de scherpe randjes zijn er nu vanaf en we vinden onze weg wel. Voor onze kleine meid. 
 

 

Romy

Net vier jaar oud, en vrolijk lopen we elke ochtend naar haar nieuwe school. Onderweg wordt er door klasgenootjes naar haar gezwaaid. Ze heeft al vriendjes en vriendinnetjes. Als ik haar uit school haal praat ze honderduit over wat ze allemaal gedaan heeft in de klas. Thuis is ze zichzelf: soms onuitstaanbaar, maar meestal mijn kleine prinses. 

 

Het afscheid blijft altijd moeilijk: ze moet altijd even huilen als haar vader of moeder weer naar het eigen huis gaat. Maar over het algemeen slaat ze zich er goed doorheen. Met haar komt het wel goed. En dat is waar het allemaal om gaat.

 

Carrière

Niet lang geleden plaatste ik een column over ‘doen wat je leuk vindt’. Inmiddels heb ik mijn baan opgezegd na negen jaar te hebben rondgelopen bij een multinational. In de plaats daarvan zit ik nu elke dag met mijn neus in de studieboeken om mijn lesbevoegdheid te halen, zodat ik over een tijdje voor de klas mag staan in het Voortgezet Onderwijs. In januari komt mijn eerste stage eraan.

 

De keuze om mijn oude carrière gedag te zeggen is er één waar ik volledig achter sta. Ik kom niet meer moe en gefrustreerd thuis van mijn werk, maar vind hernieuwde energie nadat ik bezig ben geweest met mijn studie.
 

 

Wrap up

Ben ik, na dit jaar, Somebody Els geworden? Heb ik de juiste keuzes gemaakt? Ik denk dat ik daar over een aantal jaar pas een antwoord op kan geven. Maar ik weet wel dat ik veel heb geleerd de afgelopen periode en dat ik mezelf daardoor nog beter heb leren kennen.

 

Voor Ze.nl is deze column mijn laatste. Met de studie, stage en zorg voor mijn dochter kan ik het niet meer combineren. Volgende maand word ik dertig. Weer het begin van een nieuw hoofdstuk. Ik wens je succes met je eigen ‘dertigersdilemma’. Je wordt vanzelf 31, dan is het weer voorbij. Of niet?