Dr. Fish aan je tenen

Lichaam door Redactie Ze.nl

Zelfs op een doordeweekse dag is het een drukte van jewelste op de Van Baerlestraat in hartje Amsterdam. Terwijl een oude vrouw haar gezicht achter haar roze shawl verstopt, huppelt een groepje schoolkinderen zingend voorbij. Via een glazen draaideur verdwijnen ze één voor één in het Concertgebouw. Bijna op de hoek van een kruispunt bevindt zich de Dr. Fish-winkel, een hoog pand met een zwarte gevel en zilveren letters. Na het betreden van de smalle voordeur staat meteen rechts een grote zwarte toonbank. Deze herinnert je eraan dat je niet meteen met je voeten op de bank kan ploffen. Al is de verleiding moeilijk te weerstaan door de twee grote karamelkleurige fluwelen banken en het geknetter van de open haard.

Heilige beestjes
Een vrouw in een zwart pak met een grote witte bies neemt de jassen aan. "Eerst wat drinken of liever meteen de behandeling?" vraagt ze. Omdat de nieuwsgierigheid het wint van de dorst lopen we een smalle trap op naar boven, waar de visjes al op ons wachten. De ruimte biedt plek voor acht behandelingen. Voor iedere zitplaats staat een stenen zwarte bak gevuld met water. In het water bevinden zich de honderden knabbelvisjes.

"De doktersvis komt oorspronkelijk uit wateren in Turkije, Syrië, Irak en Iran. Daar heeft hij bijna een heilige status," zegt de medewerkster. Op haar blazer blinkt een witte button met de tekst: 'The Original Dr. Fish'. Ze vervolgt: "De Doctor Fish wordt daar Garra Ruffa genoemd en vooral gebruikt als medische behandelmethode voor mensen met huidproblemen, zoals eczeem. Maar wij gebruiken ze alleen voor cosmetische vertroeteling." De Garra Ruffa heeft geen tanden en doet zijn werk alleen met zijn lippen. "De visjes zien dode huidcellen en eelt als een lekkernij. Voor hen is dat echt een feestje. In Azië bestaan er al Dr. Fish-café's. Iedereen kan daar tijdens het winkelen even een halfuurtje ontspannen. De Garra-visjes doen hun werk wel." De medewerkster staat op en verzoekt de badslippers uit te doen en de voeten in het water te laten zakken. "Pas op dat je je voeten niet op de bodem neerzet," waarschuwt ze. "De knabbelaars zijn zo klein dat je ze kunt vertrappen."

De behandeling
Als hongerige piranha's zwemmen de grijs met bruine visjes op een kluitje heen-en-weer. "Ze hebben het allang in de gaten hoor," zegt de verkoopster. Millimeter voor millimeter laten we onze voeten zakken. Als de voeten het water eenmaal raken zijn de tenen binnen een seconde nog amper zichtbaar. Bijna alle minivissen hebben zich massaal op hun snoepjes gestort en beginnen druk met sabbelen en knabbelen. Steeds meer heel kleine aanrakingen zorgen voor een vreemd, bijna tintelend gevoel. Het kietelgehalte valt mee en ondanks dat er geen bel of bubbel te zien is, lijkt het alsof je voeten zich in bubbeltjeswater bevinden. "Net water met een bruistabletje," beaamt de Original Dr. Fish-vrouw. Na enkele minuten begint het geknabbel te wennen en heeft de vispedicure steeds meer weg van een zachte massage. Ook om de zittingen heen bevindt zich water, zodat zelfs de armen door de kleine hulpjes onder handen genomen kunnen worden. "Aah, er kietelt er eentje aan mijn kleine teen!" gilt een vrouw. "Sorry hoor, het is mijn eerste keer," vervolgt ze giebelend.

Ontspanning
Na twintig minuten knabbelen zit het werk van de wondervisjes erop en mogen de voeten uit het water. De werkkracht droogt met een grote crèmekleurige handdoek de handen en voeten af. Met een klein, smeuïg wit goedje smeert ze alle handen vervolgens in. De vloerverwarming in de kamer zorgt ervoor dat alle voeten niet meteen in shock raken, en geeft iedereen de tijd ze grondig te inspecteren. Het resultaat: alsof je met je vingers zachtjes langs een babyhuidje streelt. Heerlijk zacht. Helaas zijn de karperachtige visjes niet in staat nagels te vijlen of lakken, maar de huid voelt net zo soepel als wanneer die door mensenhanden wordt vertroeteld.

Na de zacht strelende massage begeleidt de Dr. Fish-vrouw iedereen naar de huiskamer, waar het vuur nog steeds knispert. "Op de tafel staan chocolaatjes en ik ga even thee en koffie halen," meldt de werkneemster met een glimlach. Het startschot om de riante banken uit te testen is gegeven. Het is een heerlijke afsluiter van dit halfuurtje ontspannen. In iedere winkelstad een Dr. Fish-café is nog niet eens zo'n gek idee.

Ook proberen? Neem voor meer informatie een kijkje op de website!

Dit artikel is geschreven door Chantal van der Meys.