Back to the 50's met The Baseballs

Onder luid gejuich zet de Duitse band, na een uur vertraging omdat de aswolk roet in het eten gooide, hun eerste nummer in. Zangers Sam, Digger en Basti stralen zodra het doek valt, dat hen nog van het direct al uitzinnige publiek scheidde. Met grote vetkuiven, witte blouses met de kraag omhoog en afgetrapte AllStars-gympen hebben ze een guitige uitstraling en flirten ze er meteen op los. De toon is gezet!

The Baseballs veroverden Nederland met hun rock 'n' roll-cover van Rihanna's hit Umbrella, maar het blijkt wereldwijd een succesformule om popsongs van nu in een rock 'n' roll-jasje te steken. Het album Strike brengt de muziekstijl uit de 50's weer helemaal terug en de massaal toegestroomde bezoekers krijgen in de Melkweg te Amsterdam met een heerlijke live show waar voor hun geld.

De mannen schudden de een na de andere aanstekelijke meezinger uit hun mouw, waarbij hun soepele heupen en bijna elastieke benen (denk: Elvis in zijn beste jaren) de dames in de zaal het hoofd op hol brengen. De charmeurs halen vanalles uit met hun microfoons op standaards en kletsen, grappen en flirten met hun publiek, dat heerlijke nummers als Angels (Robbie Williams), Hey There Delilah (Plain White T's) en Love In This Club (Usher) luidkeels meezingt.

Niet alleen worden er nummers van hun album gespeeld, ook worden we verrast met een aantal 'nieuwe' songs. Die aanhalingstekens staan er omdat het nog altijd covers zijn waarmee hun repertoire is uitgebreid, maar dat werkt vooral in hun voordeel: elk nummer is, na even een 'welke is dit ook alweer?', direct mee te zingen waardoor de aandacht van het publiek niet verslapt. Onder andere Sex On Fire (Kings of Leon), Poker Face (Lady Gaga) en Chasing Cars (Snow Patrol) zijn te herkennen in de bijna twee uur durende setlist.

Het is jammer dat het publiek halverwege de show de prachtige a capella-versie van onder andere Bleeding Love (Leona Lewis), met slechts een mondharmonica en knippende vingers als begeleiding, niet erg weet te waarderen - de swingende nummers hebben blijkbaar toch de voorkeur. Gelukkig zijn er genoeg songs op voorraad en gaan de jongens, met hun eveneens gevetkuifde band, vrolijk verder. De vraag 'Who wants to be our girlfriend?' wordt met oorverdovend gegil beantwoord, waarop Don't Cha (The Pussycat Dolls) wordt ingezet.

Als de hit Umbrella dan eindelijk wordt gespeeld, gaat het dak eraf. Daarna volgt nog Let Me Love You (Mario), waarbij de zangers van plaats wisselen met de band en ze allemaal laten zien hoe ongelofelijk muzikaal ze zijn. Met Hot N Cold (Katy Perry) en The Look (Roxette) komt er dan echt een einde aan een fantastische Baseballs-avond in Amsterdam. Kom maar op met dat volgende album!

Lees ook het interview dat Ze.nl eerder met The Baseballs had!