De eenzaamheid van de priemgetallen
De Italiaanse schrijver en afgestudeerde fysicus Paolo Giordano (1982) heeft een spectaculair debuut gemaakt met de roman De eenzaamheid van de priemgetallen. Alle critici waren lovend en zetten hem op een hoog voetstuk. Men sprak van 'het grootste talent in jaren in Italië' en het was dan ook geen verrassing dat hij de Premio Strega uitgereikt kreeg; de meest prestigieuze literaire prijs in Italië. Na Italië volgde de rest van de wereld: de roman is een regelrechte bestseller. Het verhaal
Enkele jaren later komen Alice en Mattia bij elkaar in de klas. De dramatische gebeurtenissen uit de verledens van Alice en Mattia, blijven hen de rest van hun leven achtervolgen. Alice worstelt met een eetstoornis en Mattia snijdt zichzelf. Allebei voelen ze zich eenzaam, onbegrepen door de rest van de wereld. Mede daardoor ontstaat een behoorlijk aparte vriendschap, want beiden vinden het lastig zich te uiten. Als de vriendschap van beide kanten tot meer uitgroeit, wordt dit dan ook niet naar elkaar uitgesproken en draaien ze verder en verder om elkaar heen. Een relatie die bij voorbaat al gedoemd is te mislukken. De wiskundig geniale Mattia leeft een teruggetrokken leven in een wereld van cijfers, terwijl Alice haar uitvlucht zoekt in de fotografie. Mattia omschrijft zichzelf en Alice als twee priemgetallen: mensen die afwijken van hun omgeving zoals priemgetallen dat doen ten opzichte van de rest van de cijfers. 'Alleen en verloren, vlak bij elkaar, maar niet dicht genoeg om elkaar echt aan te raken.' En? Als lezer volg je het opgroeien van Alice en Mattia, en je herkent daarin de mogelijkheden en beperkingen waar je als jong volw De eenzaamheid van de priemgetallen is een prachtig gekozen titel en het boek mag dan ook zeker niet in je collectie ontbreken. Wat mij betreft mag deze jonge schrijver nog heel veel meer moois uitbrengen! De eenzaamheid van de priemgetallen |