Nieuws: Verwerken met drummen

De maatschappij door Redactie Ze.nl

De drumgroep werd in 2004 opgericht door Odile Gakre Katese. Dit zorgde toen voor een culturele revolutie in Rwanda waar drummen alleen aan mannen was voorbehouden. Inmiddels bestaat de groep uit meer dan honderdtwintig vrouwen. Tien leden van deze groep waren in Amsterdam op uitnodiging van het International Kunstprogramma van het Prins Claus Fonds en het Amsterdamse fonds voor de kunst. Behalve een optreden in de Tolhuistuin, traden de dames maandagavond ook op in het UvA theater en gaven ze een workshop met de Amsterdamse brassband Damsco United.

Naast de helende werking, levert de drumgroep de vrouwen ook inkomsten op. Zo kunnen de vrouwen hun kinderen onderhouden. Veel van hen zijn weduwe geworden na de genocide die in 1994 plaatsvond in Rwanda. Gedurende honderd dagen werden toen een half tot een miljoen Tutsi's en gematigde Hutu's vermoord door extremistische milities.

Odile Gakre Katese: "Alles wat je ontvangt, kun je doorgeven aan anderen".

Odile werd zelf in 1976 geboren in het toenmalige Zaïre, een gebied dat nu onder het republikeinse Congo valt. Ze kreeg een warme opvoeding waardoor haar zelfvertrouwen groeide. Het inspireerde haar tot de lijfspreuk: "Alles wat je ontvangt, kun je doorgeven aan anderen." Haar liefde voor cultuur ontstond toen ze leerde toneelspelen. Al snel realiseerde ze zich dat ze het meest succes zou hebben als ze niet zelf in de schijnwerpers zou staan, maar plaats zou nemen achter haar bureau. Zo begon ze met het organiseren van culturele tournees, festivals, het ontwikkelen van campagnes en het regelen van ontmoetingen tussen artiesten. Door het oprichten van de drumgroep heeft ze zich ingezet voor vrouwen die een achtergestelde positie in Rwanda hebben. Dit was geen gemakkelijke opgave. Zelf zegt ze over dit soort uitdagingen: "Ik vecht niet tegen, maar vóór het realiseren van bizarre dromen van hoop en toekomst".

Rwandeze drummuziek vernieuwd door vrouwen

Volgens Odile Gakre Katese hebben vrouwen het drummen vernieuwd in Rwanda. De mannen speelden steeds hetzelfde omdat ze gebonden waren aan vastgeroeste culturele patronen. De vrouwen gebruikten daarentegen ritmepatronen uit andere landen, speelden sierlijker en besteedden aandacht aan hun voorkomen door mooie kleding. Ze tilden de drummuziek tot een hoger niveau door er een schouwspel van te maken en inspireerden daarmee de mannen.

Muziek helpt

Juist op plekken waar angst en tragedie geheerst hebben, sluiten mensen hun harten en communiceren ze minder. Muziek helpt om het hart te openen en geeft mensen de mogelijkheid hun gevoelens te uiten.

(Bron: ANP, ADPC, Archief Volkskrant)
Foto: Najib Nafid