Blik op nieuws: Achter de deur van de ground-zero moskee

De maatschappij door Redactie Ze.nl

In de media wordt er veel aandacht besteed aan situaties die conflicten uitbeelden, zoals 'een moskee op Ground Zero'. Wat ik trouwens een opgeblazen uitdrukking vind. Volgens MSNBC-nieuws gaat het namelijk om een ontmoetingscentrum met op de bovenste verdieping een gebedsruimte. En ligt de bouwplek niet op Ground Zero zelf, maar twee blokken verder. Kijk, door het te brengen als
'moskee op Ground Zero' krijgt zo'n item nou eenmaal meer aandacht. En nu de heftige emoties zijn losgebarsten, lijken nuances er niet meer toe te doen.

Het uiterlijke verschil

Toch zou ik liegen als ik zou zeggen dat ik het conflict niet zou voelen. Vooral bij de moslimvrouw. Misschien omdat ik me als vrouw juist het meest met haar kan identificeren. Vorige zomer liep ik nog in mijn blote zomerjurkje en botste ik bijna tegen een moslima op. Uiterlijk was er tussen ons zoveel verschil: zij helemaal bedekt en ik juist zo bloot gekleed. In mijn gedachten veranderde 'wat zal zij van mij denken?' al snel in een opstandig 'ik kleed me zoals ik wil en daar doe je het maar mee!' Waarom kleed ik mezelf zo bloot en zij zichzelf zo bedekt? Natuurlijk, het was warm die dag, maar ik droeg wel een jurkje waarbij mijn benen en decolleté goed te zien waren.

Als mannen naar je beginnen te kijken....

Zelf weet ik het nog goed: mijn eerste ongesteldheid en de dag dat ik een beha moest kopen met mijn moeder. In die periode begonnen er jongens en mannen naar me te kijken en voelde ik me daar heel bijzonder door. Iets wat later in het gedrang kwam toen ik ontdekte dat mijn eerste vriendje net zo goed naar andere vrouwen keek. En sowieso: we worden ouder en takelen af. Het geeft heel veel stress als je op deze wijze je eigenwaarde wilt behouden.

"Dan vraag je er toch om om verkracht te worden!"

Ook weet ik waar ik het opstandige "ik kleed me zoals ik wil" vandaan heb. Hetgeen ik merkte bij mezelf toen ik in de bus zat naast een jongen die sprak over 'meisjes in korte rokjes'. Hij zei: "Dan vraag je er toch om om verkracht te worden!" Ik voelde me daar woedend over. Niemand vraagt erom verkracht te worden. Veel mannen denken dat als een vrouw zich uitdagend kleedt, zij seks wil. Maar ik durf er mijn hand voor in het vuur te steken dat vrouwen, op een enkele uitzondering na, vooral aandacht willen. En daarbij vind ik dat als een man opgewonden raakt van een vrouw, hij zelf verantwoordelijk is om hier mee om te gaan. Hij moet het niet als een vrijbrief gaan gebruiken om haar te bespringen zonder te onderzoeken wat zij nu werkelijk wil.

Zielige en onderdrukte vrouw?

"Wat heeft dit alles met de moslimvrouw te maken?" zul je je afvragen. Welnu ik heb een tijdlang een vriendin gehad die moslima was. Ze droeg een hoofddoek, dat wilde ze overigens helemaal zelf. En daarmee voldeed ze absoluut niet aan het plaatje van zielige en onderdrukte vrouw. Maar wat ik vooral aan haar merkte is dat zij haar gevoel van eigenwaarde niet ontleende aan hoeveel mannen naar haar keken. Stiekem was ik daar wel een beetje jaloers op. Door haar manier van kleden was ze daar los van.

"De dagen dat er veel mannen naar me kijken, zijn de dagen dat ik ovuleer"

Bij de Oprah Winfrey Show was een keer een seksuologe te gast die aandacht aan dit fenomeen besteedde. Uit haar onderzoek bleek dat als mannen vrouwenstemmen hoorden zij automatisch de stemmen van vrouwen die aan het ovuleren waren, sexy-er vonden. En foto's van vrouwen die zij normaal gesproken lelijk vonden, als aantrekkelijk bestempelden als zij ovuleerden. Vanaf toen ging ik zelf op letten. En ja, ik vond het heel grappig om te ontdekken: de dagen dat er veel mannen naar me keken, waren de dagen dat ik ovuleerde. Al kon ik met kleding natuurlijk ook het een en ander beïnvloeden. Ik realiseerde me ineens hoe idioot het eigenlijk was om je eigenwaarde te ontlenen aan een puur biologisch fenomeen en andere vrouwen daarbij als concurrentes te zien. Sindsdien kan ik er nog wel van genieten als mannen naar me kijken, alleen hang ik er niet zoveel gewicht meer aan.

In het conflict zit de potentie tot groei

Tja, de moslimvrouw en ik. Uiterlijk lijken we zoveel te verschillen, innerlijk proberen we allebei om te gaan met ' hoe ga je om met het feit dat mannen opgewonden van je raken?' En daarbij blijf ik het gevoel houden dat we iets van elkaar zouden kunnen leren. Zo ontleent de Westerse vrouw wel erg veel eigenwaarde aan het feit dat mannen naar haar kijken en heb ik de indruk dat de moslimvrouw teveel verantwoordelijkheid draagt om te voorkomen dat een man opgewonden raakt. En daarmee ben ik misschien wel één van de weinige fans van de mullticuli-samenleving in NL. Want door diversiteit krijg je conflicten. En in het conflict zit de potentie van groei, als je dat cadeautje aan wilt pakken tenminste.

Verzanden in emoties

Voor even bleef ik hangen in de emotie toen ik die moslimvrouw in mijn blote zomerjurkje tegenkwam. In "je neemt me maar zoals ik ben, want dit is 'MIJN' land", uit een soort angst voor afwijzing. En daarmee was het een zelfde soort emotionele reactie als vele reacties op de 'moskee op ground zero'. Tot ik erachter kwam dat achter de uiterlijke verschijningsvorm (zij bedekt, ik juist bloot) precies dezelfde universele motieven zitten: hoe ga je om met het gegeven dat je mannen kunt prikkelen. Roep je het op of probeer je het te ontwijken? En ik betwijfel of één van ons al het antwoord gevonden heeft. Ja, de moslimvrouw en ik, we opereren in een andere marge maar we zijn allebei zoekende. Dat merk ik bij mezelf: "Doe ik de bovenste twee knoopjes vandaag dicht of open?" Of: "Een kort rokje of wat langer?" Ook zie ik het bij haar. Het ene moment zie ik haar met hoofddoekje en make up op, dan zie ik haar zonder hoofddoekje, met een lang shirt die haar kont bedekt en hoge hakken die onder haar broekspijpen vandaan steken.

De deur openen

Het is een fijn gevoel om dat te ontdekken, kan ik je vertellen. Om die deur van heftige emoties, van 'de moskee op ground zero' open te doen, erachter te stappen en een nieuwe wereld te ontdekken. Het voelt alsof je je van zwart-wit-tv naar kleurentelevisie gaat. YEAH!!!!!