Vitaminefabels

Vitamines zijn microvoedingsstoffen die het lichaam nodig heeft om goed te functioneren. Ze zijn dus onmisbaar. De kans op een tekort aan bepaalde vitamines is in Nederland erg klein. Een aanvulling met vitaminesupplementen is voor de meeste gezonde mensen dan ook niet nodig. 'Baat het niet, dan schaadt het niet' is een de bekende, maar onterechte kreet. Van sommige vitamines kun je met gemak te veel binnen krijgen als je extra vitaminepreparaten gebruikt. Een overschot aan vitamine A, D, E en K plas je niet zomaar uit. Ze worden bij een te grote inname in het lichaam opgeslagen met alle nadelige gevolgen van dien. Zelfs vitamine C kan in te grote hoeveelheden schadelijk zijn. "Ik neem wel wat extra vitamine C zodat ik niet verkouden word" is ook een fabel. Wel kan je met een hogere vitamine C-inname (zes sinaasappels per dag) je verkoudheid verkorten. Helaas slechts met een halve dag.

"In diepvries-, pot- en blikgroenten zit veel minder vitamines" is ook een hardnekkige fabel. Deze groenten zijn van tevoren wel door de fabrikant geblancheerd (kort gekookt) zodat er vitamines verloren gaan, maar door verse groenten thuis te bereiden, verlies je ook vitamines. Daarnaast hoeven deze pot-, blik- en diepvriesgroenten thuis vaak alleen kort opgewarmd te worden. Dit beperkt verder vitamineverlies. Er zit, na bereiding, dus nog maar weinig verschil in vitaminegehalte tussen verse en niet verse groentes.

"Als ik slecht heb gegeten neem ik gewoon een vitaminepilletje" lijkt de perfecte oplossing voor velen. Helaas leveren deze vitaminepreparaten bijvoorbeeld geen extra vezels. Wel hebben ze dezelfde werking als vitamines uit verse producten. In plaats van fruit en groente eet je al snel ongezondere maagvullers die wellicht door de vitaminepil aangevuld worden, maar die ook meer vetten of suikers leveren.

Misverstanden over eten zullen altijd blijven bestaan. Ik hoop alleen de misverstanden over vitamines met dit verhaal te hebben verbannen.