20 hartaanvalmomenten

Psyche & spiritualiteit door Fleur
Je kent het wel: een moment waarop iets niet kan of mag gebeuren, maar het wél lijkt plaats te vinden. Je hartslag stijgt en het zweet breekt je uit, maar dan… blijkt dat je het verkeerd hebt gezien. 20 hartaanvalmomenten.

Je staat op Schiphol, graait in je handbagage naar je paspoort en… kunt hem niet vinden. Je haalt nog eens je hand door het vak van je tas. Niets. Je gooit de hele inhoud, van tampon tot tandenstoker eruit, maar… nog steeds niets. Ondertussen sta je met een hartslag van 170 per minuut voor de incheckbalie. En dan… zie je opeens dat dat klotedocument tussen de bladzijden van je leesvoer voor in het vliegtuig is gegleden. En zo zijn er nog meer momenten waarop je door de grond lijkt te gaan zakken. Want je denkt echt even dat je hart ermee stopt als…

  • je aan het tikken bent, je een verkeerde toets indrukt en je tekst opeens helemaal weg is – maar je ‘m gewoon nog blijkt te kunnen terughalen met ‘undo’;
  • je wakker wordt en je drie uur verslapen lijkt te hebben – maar het zaterdag is;
  • je een mailtje beantwoordt, er “nee, ik vind dit een idioot idee” in zet en je niet meer zeker weet of je baas in de cc stond – maar dat niet het geval blijkt;
  • je net in slaap valt en je denkt een ravijn in te vallen – maar het een grapje van je hersenen blijkt te zijn;
  • je denkt een witte vlek op je mooie nieuwe zwarte broek te zien – maar het eigenlijk een pluisje is;
  • je beste vriendin haar prachtige lange haar heeft verruild voor een bob – maar ze er een met speldjes blijkt te hebben gefaket;
  • je vader je voicemail heeft ingesproken met de mededeling dat je hem zo snel mogelijk moet terugbellen – maar er niets ernstigs blijkt te zijn gebeurd; hij heeft alleen maar besloten op de korte termijn een surprise party voor je moeder te organiseren;
  • je in de trein voor de kaartjescontrole je ov-chip tevoorschijn wilt halen, maar hij niet in je portemonnee, noch in je tas blijkt te zitten, en de conducteur steeds dichterbij komt – en je plotseling realiseert dat je het plastic kreng in je jaszak had gestopt;
  • je opeens beseft dat je vandaag naar de tandarts had gemoeten – maar je afspraak in plaats van op de 17e, toch op de 27ste blijkt te zijn;
  • je met 60 producten in de rij voor de kassa staat en je je realiseert dat je portemonnee + pinpas in je andere tas zit – maar je ‘m uiteindelijk tóch in de goede tas blijkt te hebben gedaan;
  • je neefje waar je even een avondje bij oppast, heel hard begint te huilen als je hem nét even uit het oog bent verloren – maar hij dan niet gevallen blijkt te zijn, maar zo’n medelijden heeft met Dombo;
  • je een lekke band denkt te hebben maar echt nú naar je werk moet – en het dan geen lekke, maar gewoon een platte, nog prima op te pompen band blijkt te zijn;
  • er een politieauto naast je voor het stoplicht stopt en iets naar je gebaart –  maar niet omdat je zonder licht rijdt, maar omdat je jas tussen je spaken dreigt te komen;
  • je ’s nachts geritsel en gestommel hoort en het steeds dichterbij komt – maar het je kat blijkt te zijn die gewoon nog klaarwakker is;
  • je met een lange rij achter je op het punt staat te pinnen, maar het apparaat je pas tot vijf keer toe weigert – alleen niet omdat er iets mis is met je pas, maar omdat het apparaat van de winkel gewoon verrot blijkt te zijn;
  • je, als je je ’s avonds uitkleedt, knalblauwe benen blijkt te hebben – maar niet omdat er iets ernstigs aan de hand is, maar omdat je nieuwe spijkerbroek gewoon blijkt te hebben afgegeven;
  • je denkt een gigantisch gat in je kies te zien – en het donkere plekje blijkt te verwarren voor een diepe groef of een hardnekkige etensrest;
  • je vriend je zegt iets te moeten vertellen en nee, het kan niet over de telefoon – maar dat blijkt te zijn omdat hij zo graag je gezicht wil zien als je zijn voor jou geplande verrassing hoort;
  • je je peperdure laptop niet meer aankrijgt – maar dat de stekker van de oplader gewoon niet in het stopcontact blijkt te zitten;
  • je de voordeur beneden hoort opengaan terwijl alleen jij de sleutel hebt – en vergeten blijkt te zijn dat je sinds een dag samenwoont.
Waardoor ben jij weleens – onnodig – in paniek geraakt?