Serious stuff waar je ineens over nadenkt als je 30 wordt

Psyche & spiritualiteit door Karin

Het leven was altijd zo makkelijk: waar als kind je grootste probleem was of je een ijsje mocht die dag, veranderde dit langzaam in of die ene leuke jongen jou wel zag staan en of je je laatste tentamen wel had gehaald. 
 
Maar dan, dan ben je ineens (bijna) dertig en worden de problemen, beslissingen en zorgen in je leven een stuk groter. Serieuze dingen waar je ineens over nadenkt als je 30 bent. Of wordt. Of net geweest bent.
 
Botox. Hoe duur is dat eigenlijk?
 
Waarom heb ik in godsnaam Culturele Antropologie gestudeerd?
 
Binnen hoeveel jaar moet ik nu beslissen of ik kinderen wil voordat ik verminderd vruchtbaar ben?
 
Samenwonen. Ja. Nee. Ja. Nee. Help?!
 
Een huis kopen. Een schuld van een paar ton. Euh….
 

Carrière of kinderen? Of allebei?
 
M’n ouders zijn al 60. Wow. Straks moet ik hén verzorgen…
 
Wil ik fulltime werken en een groot huis? Of parttime en een veredelde studentenkamer?
 
Is hij nou de ware of toch…?
 
Familie is toch wel erg belangrijk. 
 
Vriendinnen ook. Jezus, wat was ik blij met ze toen m’n relatie overging/toen ik in een depressie zat/toen een dierbare overleed (-> kies wat van toepassing is).
 
Van wie kan ik eigenlijk op aan in m’n leven? Wie zal er altijd voor me zijn?
 
Eigenlijk moet het me geen reet interesseren wat anderen van me denken.
 

Maar het interesseert me nog steeds wel.
 
Werk, een vriend, een sociaal leven, kater Benny verzorgen, sporten: hóe moet ik dit combineren?!
 
Een spermabank. Zou dat wat zijn, aangezien ik de ware niet kan vinden?
 
De tijd dat ik een naveltruitje kon hebben is ook voorbij…
 
Waar wil ik eigenlijk wonen? De stad? Een buitenwijk? Een dorp?
 
Wat vind ik nu belangrijk in het leven? 
 
Wat vind ik nu belangrijk in m’n werk: geld, een leuke baan, iets betekenen voor de maatschappij?
 
Ik hoor nu gelukkig te zijn met m’n goede baan, m’n mooie huis en dito vriend. Maar… ben ik dat wel?
 
Ik wil niet dat m’n ouders doodgaan. Ik wil niet dat m’n vent eerder doodgaat dan ik. Ik wil niet dat m’n kind wat overkomt. 
 
Zoveel keuzes: wáár moet ik beginnen?

Welke dingen denk jij over na nu je de dertig nadert?