25 redenen waarom DIY'en de hel is

Vrije tijd door Marleen_S

Jouw creatieve proces bestaat eigenlijk vooral uit staren en gapen. Maar ja, soms wil je even wat vakkundigs met die vingers van je doen. Lekker DIY’en. O ja, helemaal hip en supersimpel! Eh, not. DIY’en is de hel en dit is waarom.

Leuk, dat hele Pinterest, maar het ziet er nooit - echt nóóit - zo uit als op die misselijkmakende picture perfect foto's van zo'n Amerikaanse huttekut blogger. Grrr.
 
Voordat je een keer kan beginnen, blijk je eerst € 100, - te moeten uitgeven aan kleine, lullige kraaltjes die je daarna toch niet meer gaat gebruiken;


 
Heb je met pijn en moeite die zelfgemaakte balerina's met satijnlint af, na drie maanden draag je ze nog steeds niet;

 
Je gebruikt altijd te veel lijm, waardoor je je hele project verpest;
 
Je denkt dat je het zonder die ene punaise kan doen, maar als je bij stap zeven in het proces bent, blijkt dat het toch niet kan;
 
De hele keuken zit onder het zeezout als jij een keer zelfgemaakte scrub wil maken;
 
Net zoals je handen die nog dagen, nee weken onder de plakzooi zitten;
 
Nee, het is écht niet 4 stappen gedaan. Ze liegen gewoon;
 
Het ziet er zo makkelijk uit, maar jij bent ondertussen gerust drie dagen bezig;
 
En is het een keer af, valt het na één keer dragen al uit elkaar;


 
In the end denk je: voor hetzelfde geld had ik dat kussentje met kant gewoon GEKOCHT! Grrr...;
 
DIY'en is welgeteld vijf minuten leuk, maar daarna ben je het alweer zat;
 
De frustratie die je tijdens je hele kunstzinnige project voelt is ongekend. Moet je een maand van bijkomen;
 
Niks geen ontspanning, nee je raakt gigantisch in de stress. WAAROM WIL DIT NIET LUKKEN?!;
 
Je volgt zoveel DIY-bloggers, dat je niet meer weet wat je nu zelf moet DIY’en;
 
Even schiet het door je hoofd om zelf een DIY-blog te beginnen, maar die droom is alweer kapot wanneer je na vijftig keer proberen de draad nog steeds niet door de naald krijgt;
 
Je wilt best je iets oppimpen, maar al je oude meuk is gewoon echt rotzooi. Valt niets aan op te pimpen;
 
Je bent een hele middag (!) bezig terwijl je ook lekker een serie had kunnen kijken. God, waarom heb je dát niet gewoon gedaan;
 
Stiekem ben je gewoon te slordig voor het concept DIY'en. Iets met twee linkerhanden;



Zelf ben je retetrots op je gehaakte koffiewarmer met glitters, maar functioneel is het eigenlijk niet. Kom je later pas achter natuurlijk;
 
Terwijl jij loopt te glunderen, gapen je vriendinnen je nieuwe creatie aan met een dusdanig vreemde blik dat je je zelfgemaakte creatie het liefst gelijk in de prullenbak mietert;
 
Je denkt een leuk cadeautje te DIY’en, maar als het klaar is, durf je het nog niet eens bij jezelf op de vensterbank te zetten, zo afgrijselijk is het;
 
Het is gewoon levensgevaarlijk. Je bent al zo veel bloed verloren door jezelf elke keer in de vingers te knippen, dat ze je bij de huisartsenpost al bij de voornaam kennen;
 
Je hebt er eigenlijk het geduld niet voor, dat weet je, maar toch begin je er iedere keer weer aan;
 
Het enige wat je eraan overhoudt - behalve een gore keukentafel en een mislukt kleuterwerkje - is een minderwaardigheidscomplex.

Waag jij jezelf weleens aan DIY'en? En wat vind jij er stiekem zo irritant aan?