Betekent dit dat ik Kankervrij ben? - Kankerdagboek #19

Psyche & spiritualiteit door Annemijn

Mijn naam is Annemijn van Leek en ik ben 26 jaar. In dit blog neem ik jullie mee in mijn leven dat niet heel erg bijzonder was, maar wel bijzonder werd. Van de een op andere dag veranderde alles. Ik kreeg juni 2020 op 25-jarige leeftijd te horen dat ik borstkanker had. 

kankervrij

Na de operatie

De dagen na de operatie heb ik vooral geslapen. Ik was ontzettend moe, dit komt mede doordat ik drie en een half uur onder narcose ben geweest. We hadden een week na de operatie een afspraak in het ziekenhuis, we kregen de uitslag van het verwijderde weefsel. Zijn er nog veel kankercellen gevonden? Wat gaat er nu gebeuren? Zijn er toch kankercellen gevonden in de verwijderde poortwachters klier of zijn de lymfen inderdaad schoon? Op deze vragen zouden wij allemaal antwoord krijgen. Ik kan nu gaan vertellen dat ik dagen slecht geslapen heb, dat ik elke dag bezig ben geweest met wat de uitslag zou zijn, alleen dan zou ik liegen. Eigenlijk ben ik er tot op de dag van de afspraak niet mee bezig geweest. Achteraf gezien heb ik me nooit echt gerealiseerd dat dit een hele belangrijke afspraak was. Gelukkig maar, want dan had ik er wel veel meer over in gezeten.

Eindelijk antwoorden

Ik ben niet bang geweest dat ze toch nog veel kankercellen zouden vinden of er misschien toch achter zouden komen dat het wel uitgezaaid was naar mijn lymfe. Ik vertrouwde erop dat dit allemaal wel goed zat. Door de tussentijdse MRI-scan van oktober 2020 was ik gerustgesteld dat de chemotherapie had aangeslagen, dus dat de tumor wel helemaal weg zou zijn en ze geen kankercellen meer in mijn weefsel zouden vinden. Het kan niet ineens zo zijn dat de chemotherapie ineens is gestopt me zijn werk doen, dan had het van begin af aan al niet gewerkt.

We hadden een afspraak met mijn chirurge, we werden geroepen en namen plaats in haar kamer. Ze vertelde ons gelijk het goede nieuws: "Er is nog maar vier millimeter aan kankercellen terug gevonden in het verwijderde weefsel, in de poortwachtersklier zijn (zoals verwacht) geen kankercellen gevonden. Dat is ontzettend goed nieuws." 

We waren blij maar ik weet wel dat ik het niet echt kon bevatten en dat ik vroeg: "Maar betekent dit dan dat ik Kankervrij ben?" 

"Ja, je bent Kankervrij", zei ze toen en toen realiseerde ik het mij pas echt. Ik heb gewonnen, ik heb deze strijd gewoon gewonnen, er zit geen kanker meer in mijn lichaam. Ik ben KANKERVRIJ! Dat moment was zo ontzettend fijn en nog steeds niets te bevatten, haha.

"Maar en nu dan? Wat gaat er nu gebeuren? Ik moet nog bestraald worden toch?" vroeg ik aan mijn chirurge.

"Nee," zei ze, "de snijranden zijn ook schoon en bestralen zou dan alleen maar schadelijk zijn voor je implantaat en het is gewoon niet nodig." Huh? Wat? Het feest was compleet! Maar wat dan? Moet er wel nog iets gebeuren, of is het nu gewoon goed herstellen van de operatie, daarna revalideren en mijn leven weer gaan oppakken? Nee helaas… "Chemopillen", zei ze ineens en ik dacht weer even dat mijn wereld in stortte. Hoe bedoel je chemopillen? Ik heb helemaal geen zin om weer chemo binnen te krijgen. "Omdat er toch nog vier millimeter aan kankercellen is gevonden, ga je over twee dagen met je oncoloog samen de optie doornemen om toch nog chemopillen te gaan slikken. Zij gaat je daar alle informatie over geven", zei mijn chirurg. Voor nu moest ik vooral heel erg gaan genieten dat ik Kankervrij was zei ze me nog en toen zijn we naar huis gegaan.

Chemopillen

Mijn vriend was zo blij, zo opgelucht en ik dacht alleen maar: chemopillen, chemopillen, chemopillen. Wat moet dit dan weer inhouden? Waarom? Ik ben er zo klaar mee, hoelang gaat dit dan weer duren? Mijn blije gevoel was ineens voorbij en het leek wel alsof ik vergeten was dat het allerbelangrijkste doel behaald was: ik ben Kankervrij. Er zit geen kanker meer in mijn lichaam, hallo!! Wees eens even blij! Mijn vriend zei dit ook tegen me: ‘An over twee dagen krijgen we daar informatie over, voor nu is het belangrijkste dat je Kankervrij bent en daar gaan we vandaag gewoon van genieten.’ Daar had hij natuurlijk helemaal gelijk in en ik heb mijn zinnen verzet, die chemopillen komen een andere keer wel weer, nu gaan we er een leuke dag van maken.

Gewonnen

We hebben iedereen gebeld met het fijne nieuws dat het eindelijk zo ver was: ik heb gewonnen van de kanker! We waren allemaal zo ontzettend blij en opgelucht. Het is onbeschrijfelijk hoe wij ons op dat moment hebben gevoeld. 9 juni 2020 werd ons hele leven op zijn kop gegooid door die woorden: je hebt borstkanker. We wisten niet wat ons te wachten stond. We hebben al onze dromen, onze toekomst volledig opzij moeten zetten, want we moesten beginnen aan een strijd die je helaas niet zo één, twee, drie wint. We waren positief, zijn altijd positief gebleven en opgeven was geen optie. 20 januari 2021 was het eindelijk zover: je hebt gewonnen. We zijn de strijd aangegaan, samen en met alle lieve mensen om ons heen en het is gewoon gelukt: we hebben gewonnen. Dat nemen ze ons niet meer af.

Woensdag 3 november verschijnt er weer een nieuwe blog.