Lisanne (32) is altijd opgewonden: ‘De vibraties van de auto kunnen zorgen voor heftige sensaties bij mij’

Psyche & spiritualiteit door Redactie Ze.nl

Je kunt het je moeilijk voorstellen, maar er bestaat een aandoening waardoor je altijd seksueel opgewonden bent, zonder dat je zin hebt in seks: Persistent Sexual Arousal Syndrome (PSAS). Ruim vijf jaar geleden kreeg de 32-jarige Lisanne last van deze aandoening die haar leven flink op zijn kop heeft gezet. "In tegenstelling tot wat je misschien denkt, is het geen pretje om altijd opgewonden te zijn. Het is een hel!"

Tintelende sensatie

Lisanne (32): “Toen ik voor het eerst een heftig, tintelend gevoel down under kreeg, dacht ik dat mijn libido gewoon een boost had gekregen. Maar na een aantal keer masturberen, merkte ik dat de sensatie na een paar minuutjes alweer terug was. Ik raakte een beetje gestrest en ging het internet op om erachter te komen wat er met me aan de hand was. De enige diagnose die ik daar kon vinden was dat ik seksverslaafd of nymfomaan zou zijn. Dat kon niet waar zijn, dacht ik. Ik voelde wel een tintelende sensatie in mijn vagina, maar had er totaal geen seksuele gedachten bij. Ik voelde me eerder beschaamd.”

“Toen ik naar de dokter ging met mijn klachten dacht mijn huisarts dat het tussen mijn oren zat. Hij wilde me doorverwijzen naar de psycholoog, maar daar was ik het niet mee eens. Het was iets medisch, dat wist ik zeker. Daarom ging ik langs bij een gynaecoloog. Ook dat was geen succes. Zij dacht namelijk dat het vanzelf wel over ging en dat ik er tot die tijd maar van moest genieten. Ik was woest na die afspraak, het is helemaal niet prettig om altijd opgewonden te zijn. Het is een hel!”

Eindelijk duidelijkheid

“Pas na twee jaar werd éindelijk mijn diagnose gesteld. Ik heb het Persistent Sexual Arousal Syndrome (PSAS) ook wel Restless Genital Syndrome (ReGS) genoemd. Deze aandoening betekent dat ik 24/7 heftige tintelingen, jeukachtige of golfachtige sensaties in of rondom mijn clitoris en vagina ervaar. Soms zijn het ook kleine schokjes of krampen. Je moet je voorstellen dat het ongeveer zo voelt als het moment dat je bíjna een orgasme krijgt, maar dan de hele dag door. Dit heeft dan ook veel effect op mijn leven. De constante genitale sensaties zorgen ervoor dat ik me moeilijk kan concentreren en slecht slaap.”

“Een half jaar na de gestelde diagnose ben ik gestopt met werken. Naast het feit dat ik me moeilijk kon concentreren, werd het ook onmogelijk om het voor collega’s verborgen te houden. Je hebt de hele tijd het gevoel alsof je klaarkomt en dat mochten de mensen waarmee ik werkte natuurlijk echt niet doorhebben. Dat vrat veel energie. Ook was ik constant bang dat iemand aan mijn gezicht kon zien, wat er met me gebeurde. Niet echt geruststellend. Daarnaast is het bijna niet meer te doen om auto te rijden. De vibraties van de auto kunnen zorgen voor heftige sensaties bij mij. Zo erg dat ik het liefst meteen de uit auto spring.”

Spanning en verdriet

“Mijn aandoening heeft ook veel invloed op mijn relatie gehad. Zo veel dat die is verbroken. Mijn ex-vriend vond het moeilijk om ermee om te gaan en dat zorgde voor spanning en verdriet binnen onze relatie. Ik kon op een gegeven moment zelfs geen aanraking meer van hem verdragen en dat moet voor hem ook frustrerend zijn geweest. Achteraf had ik misschien meer begrip voor hem moeten opbrengen, maar ik was vooral met mijn eigen probleem bezig. Wat natuurlijk ook niet heel gek is."

“Ik heb al vijf jaar last van PSAS, maar ik kan er inmiddels beter mee leven. Door te mediteren lukt het me bijvoorbeeld om minder stress te voelen. Hoe meer stress ik heb, hoe intenser de vibraties namelijk zijn. Mediteren vermindert de stress en daarmee dus ook de sensaties in mijn vagina. Ook slik ik een antidepressivum die een soort demper op de sensaties zet. Soms zijn er periodes waarin alle symptomen ineens verdwijnen en mijn lichaam plotseling kan ontspannen. Tijdens deze onderbrekingen kan ik zelfs normale orgasmes krijgen.”

Een groot mysterie

"Er bestaat helaas geen behandeling die de aandoening helemaal weg kan nemen. Het is in de medische wereld eigenlijk nog een groot mysterie… Het wordt gelukkig wel serieus genomen, maar tot voor kort was deze aandoening nog helemaal niet bekend. In Nederland zijn er in totaal een paar honderd vrouwen waarvan bekend is dat ze PSAS hebben. Dat zullen er vast meer zijn, want het blijft iets waar veel vrouwen zich voor schamen denk ik. Andere vrouwen die hiermee lopen, raad ik aan om hulp te zoeken en erover te praten, want het is niet iets om je voor te schamen.”

"Mijn grote droom is om op een dag van de aandoening af geholpen te worden. En dit moet ik ook wel blijven hopen, want als ik er aan denk dat dit misschien nog mijn hele leven doorgaat, word ik gek. Dit zou ik mijn ergste vijand nog niet toewensen."

Dit artikel verscheen eerder op Ze.nl