Heftig: de ex-man van Nicole (41) wil haar vermoorden

Liefde door Annelot

De meeste mensen hebben wel eens een relatie gehad waarvan ze achteraf spijt hebben. Iemand met narcistische trekjes of een fervent vreemdganger… De 41-jarige Nicole weet er alles van. Ze werd jarenlang door mishandelt en toen ze haar ex-man wilde verlaten, schoot hij haar neer. Aan de krant The Huffington Post doet ze haar verhaal.

Nicole (41) ontmoette haar ex-man op de universiteit in de jaren ’90. “Hij was de aanvoerder van het voetbalteam en ik viel als een blok voor hem”, vertelt Nicole. In het begin van hun relatie was hij meteen al controlerend en maakte hij emotioneel misbruik van haar. “Je bent dom”, zei hij vaak. “Niemand anders zou een relatie met jou willen.” Maar het was haar eerste volwassen relatie en ze dacht dat het normaal was.

In de zomer van 2009 werd het erger. De verbale aanvallen werden fysiek en Nicole werd tijdens ruzies op de grond geduwd en kreeg spullen naar haar hoofd geslingerd. Uiteindelijk werd ze ook geslagen door haar ex-man.  

Nicole’s ex-man kon van het ene op het andere moment ontploffen. Ze herinnert zich nog een dag dat ze uit logeren wilde gaan bij haar zus. Ze zou haar zoontje meenemen, maar net voordat ze weg wilden gaan kreeg haar ex-man een woedeuitbarsting. “Hij greep me bij mijn haar en trok me het huis in. Daarna begon hij me in mijn gezicht te slaan met schoenen en laarzen”, zo vertelt ze aan The Huffington Post. “Hij sprong op mijn ribbenkast en brak daarbij mijn rib. Hij wurgde me totdat ik sterren zag. Ik dacht echt dat ik dood ging. Hij trok me naar de woonkamer en richtte urenlang zijn geweer op me terwijl hij een tirade afstak over wat er allemaal mis was met mij.”

Nadat de ex-man van Nicole dit soort uitbarstingen had, was hij altijd poeslief. Hij verontschuldigde zich honderd keer en bleef maar doorgaan over hoe schuldig hij zich voelde. Toch mocht ze het huis niet uit voordat de blauwe plekken waren bijgetrokken. Hij waarschuwde dat hij me zou vermoorden als ik het aan iemand zou vertellen. “Het werkte. Ik heb niet één persoon verteld wat hij deed, voor vijf maanden lang.”

Nicole was aan de ene kant verlamd van angst, maar aan de andere kant probeerde ze nog steeds aan de relatie te werken. Ze vond het beter voor haar kind om beide ouders te hebben en sprak het gedrag van haar ex-man in haar hoofd goed.

“Uiteindelijk besefte Nicole dat ze zo niet langer door kon gaan. Ze vertelde aan haar moeder wat er thuis gebeurde en samen maakten ze een plan om te ontsnappen. “Mijn moeder opende een bankrekening voor mij en ik begon geld over te maken. Tijdens mijn lunchpauzes haalde ik kleine dingen op die ik nodig zou hebben – persoonlijke spullen, kleding, foto’s – en bracht ze naar het huis van mijn moeder. Ik maakte kopieën van al mijn belangrijke documenten en legde ze daarna weer precies op dezelfde plek. In drie weken tijd hebben we alle voorbereidingen getroffen en toen vluchtte ik.”

Nicole verhuisde samen met haar kinderen naar een nieuw adres, wisselde van baan en vroeg een straatverbod tegen haar ex-man aan. “Ik wist dat het gevaarlijk was om hem te verlaten. Hij werd volledig overrompeld. Hij dacht dat hij voor altijd 100 procent controle over mij had. Maar hij had het mis. Ik ontsnapte!”

Toch werd Nicole niet veel later weer lastiggevallen door haar ex-man. Hij reed langs haar huis, belde haar op en beschreef haar dan hoe hij haar zou vermoorden. “De politie deed niets en telkens als ik hen belde, leken ze geïrriteerd te reageren. Ze konden in ieder geval niets doen als ik niet aangevallen werd. Eén keer zei een agent: 'En, wat heeft u gedaan? Er zijn altijd twee kanten van het verhaal.' Ik was in tranen. Dit was na een jaar lang bedreigingen en gestalkt, en ik werd beschuldigd?"

Uiteindelijk kreeg de ex-man van Nicole toch een gevangenisstraf voor stalking. Hij zit nog steeds vast. Aan medegevangenen blijft hij vertellen dat hij Nicole wil vermoorden als hij vrijkomt. Hij is zelfs een keer betrapt toen hij iemand 50.000 dollar wilde betalen om haar te laten vermoorden. Bizar genoeg komt hij in aanmerking voor vervroegde vrijlating over 12 maanden.

“Het is een verschrikkelijke manier van leven, om altijd over je schouder te moeten kijken. Ik vraag me af of er toch iemand ingaat op het voorstel van mijn ex-man om mij te laten vermoorden. En wat moet er in hemelsnaam gebeuren als hij straks vrijkomt?”

‘Ik verliet mijn man, maar ik ben nog steeds bang. Dit leven zou ik mijn ergste vijand nog niet toewensen.”

Een verhaal aan Ze.nl te vertellen? Stuur een mail naar michelle@ze.nl. 

Lees ook: Astrid heeft een dwarslaesie: ‘Toen ik mijn benen niet meer voelde, wist ik meteen dat dit niet goed was'