Miep aan het loket

Lifestyle door Redactie Ze.nl
De realiteit zal waarschijnlijk zijn dat ze na de huishoudschool zwanger zijn geraakt van een jongen die ze op zaterdagavond ontmoet hebben tijdens het 'brommers kiek'n'. Na jaren van rondzeulen met de kleintjes, zich uit de naad werken om het huishouden op de rails te houden, goedkope Lidlchips en voedselbanken, een scheiding en terroriserende kinderen tussendoor, zijn 'ze' het zat.

Reintegratie. De arbeidsmarkt weer op. Een bij- of omscholingscursus. Leren typen, omgaan met Word, Excel, misschien een assertiviteitstraining. Voor je het weet zit er weer een nieuwe Miep acher het loket in het gemeentehuis. Een Miep waarbij jij je dient in te schrijven omdat je gaat verhuizen naar je eerste eigen studiootje.

'Dag mevrouw'. Mevrouw heeft nog weinig opgepikt van de sociale vaardigheden cursus en haar ogen, vanachter een bril met ogenschijnlijk te dikke uilebrilglazen, blijven gericht op het beeldscherm waar zij achter zit.

Je laat je niet van de wijs brengen.

'Ik kom een adreswijziging doorgeven!', breng je enthousiast. Mevrouw maakt duidelijk dat ze graag je contract en paspoort wil inzien. Begint deze vervolgens als een manische kip te bestuderen en kopieren. Laat je formulieren ondertekenen en begint gegevens in te voeren in haar computertje. Het tempo van een slak met een gipsen huisje is er niets bij.

'Gaat u hier alleen wonen?'. Wonderlijk, het bevat stemgeluid.

'Ja, het is een zelfstandige woning met eigen voorzieningen.'

'Er staan meer mensen ingeschreven.'

'Nou, ik ga er toch écht in mijn eentje wonen.'

Mevrouw denkt er het hare van en blijft eerdere opvattingen herhalen. Langzaamaan zakt het enthousiasme waarmee je binnenkwam. Verdomme. Je hebt je eerste eigen plekje en gaat je daar inschrijven maar de heerlijkheid wordt je ontnomen door een vrouw in de overgang die met haar verkeerd afgestelde bril bureaucratisch te werk wil gaan. Laat haar lekker anderen lastigvallen, maar pak een jongere zijn levensvreugde niet af. Dat jij zuur geworden bent.. Het lijkt mij ook knap lastig om 's ochtends je borsten omhoog te moeten tillen en op te moeten knopen omdat ze anders tegen je knieen aanslaan wanneer je de trap oploopt, maar jij bent toch ook ooit eens jong geweest. Maak het dan voor een ander niet lastig.

Gelukkig ontvang je na enkele weken een aardige, zij het automatisch aangemaakte, brief van de burgermeester dat je verhuizing goed is doorgegeven en wordt je veel woonplezier toegewenst. Merci beaucoup, ik zit nog midden in de troep, maar het zal wel wat worden!

Geschreven door Babbel