Seks, Drugs 'n Rollators

Vrije tijd door Redactie Ze.nl

... dat die verhalen zich niet zonder reden in het verleden afspeelden. Dus ging ik vol goede zin  naar de Golden Earring, dat leek me leuk!

Aj, best wel oude mannen. Ach ja, zolang ze rocken is het prima. Naarmate de minuten verstreken maakt mijn enthousiasme plaats voor pure verontwaardiging. Daar stonden vier mannen een parodie te geven op zichzelf. De ooit rockende nationale pop-legendes zagen er nu oud, versleten en uitgeput uit. Ze brachten hun nummers ten gehore als op de CD. Prima, dus niks op aan te merken maar tijdens een concert zit je te wachten op chemie, interactie, dak eraf: helaas niks van dat alles.

Zowel de bassist als de gitarist leken te denken dat ze in een oefenruimte stonden te repeteren. Beetje prullen met de versterkers, draaien aan knoppen, gewoon een beetje spelen in hun eigen wereldje. Aan Barry Hay kon je nog net zien dat het ooit een mooie man was geweest. Jammer genoeg hebben alle eerder vermelde verhalen en de tijd zijn tol geëist die zelfs niet gemaskeerd kunnen worden met geverfd haar. Erger nog was het  totaal ontbreken van interactie met het publiek. Als front-man ben je de aangewezen persoon om het publiek te entertainen als het een dooie boel dreigt te worden.  Barry Hay heeft precies twee keer iets gezegd;
1. 'Girls, are ya'll ready to rock?!' (Ja, wij wel, nu jij nog!)
2. 'Thanks, see ya'll!'

Na elk nummer vluchtte hij de coulissen in, waarschijnlijk om aan de beademing te hangen. Tijdens dit alles leek niemand in het publiek behalve ik en twee vrienden zich te storen aan deze lachwekkende vertoning. Wij klapten omdat we het zo knap vonden dat ze weer een heel nummer waren blijven staan. Zij klapten omdat ze het geweldig vonden.

Cesar Zuiderwijk was degene die het in ieder geval naar zijn zin had (niet verwonderlijk, hij mocht zitten.) Hij gooide vol enthousiasme zijn drumsticks de lucht in en poogde ze daarna weer te vangen. Uiteraard mislukte dat, meerdere malen. Toch was Cesar Zuiderwijk voor mij de redder van de show. Hij gaf een dikke drumsolo weg, waarbij ik wel een beetje bang was dat hij erin zou blijven. Maar zijn enthousiasme en geweldige drumkunsten maakten alles toch een beetje goed en lieten ons nog iets zien van de rockende band van weleer... 

Geschreven door Reza