Bieb Bullshit
|
'Ik wil graag lid worden van deze boekenclub', zeg ik zo vriendelijk mogelijk. 'Dat kan, heeft u een bewijs van uw woonadres bij u en een legitimatiebewijs?' Natuurlijk heb ik die bij me, ik heb me goed voorbereid. Ik mag gaan zitten in een hoekje naast de balie en mevrouw de bibliothecaresse voert mijn gegevens in. Ze stopt even met invoeren en vraagt verwart: 'Hoe oud bent u?' Ik vertel haar met een grote smile dat ik 22 ben. De bibliothecaresse vindt dit minder grappig. 'Maar u bent over 4 dagen 23?! U zou toch echt het tarief van een 23 jarige moeten betalen!' Ik zeg, nog steeds vriendelijk: 'Ik ben vandaag 22, dus ik betaal ook net zoveel als ieder ander die vandaag 22 is, dat ik 23 word is de toekomst, vandaag is vandaag.'
'U mag inderdaad het tarief van een 22 jarige betalen, bij het vorige systeem werkte dit anders. Ohja, trouwens, in deze bibliotheek mag je niet bellen.'(Daarom sms ik ook..:s) De wederzijdse communicatie loopt niet zo soepel. Ik probeer deze zakelijke relatie wat te verbeteren door interesse te tonen in haar toko.'Dit is wel een grote bibliotheek, geven jullie hier ook rondleidingen?' Bibliothecaresse lacht mij uit, ze schijnen niet aan rondleidingen te doen. (Misschien een idee?) Zo vriendelijk als zij is, is zij bereid om mij te helpen zoeken, maar daar zit ik helemaal niet op te wachten! Ik wil naar huis! Ach ja, moest ik maar niet over rondleidingen beginnen. Achter de PC heeft zij eigenlijk geen idee aan welke zoekactie ze begint, dus zeg ik maar snel dat ik opzoek ben naar psychologie-boeken. De bibliothecaresse typt zorgvuldig fout het woordje psygologie in. Geen zoekresultaten. Als bibliothecaresse moet je toch op zijn minst het woord p-s-y-c-h-o-l-o-g-i-e kunnen spellen! Ze vraagt mij of zij het zoekwoord psygologie juist heeft gespeld. Als trotse dyslect vertel ik welke spellingsfout ze heeft gemaakt en snel er achteraan vertel ik ook dat ik het systeem wel snap en dat ik wil overgaan naar de afronding, namelijk: betalen en wegwezen! Zo'n tweeëntwintig minuten later sta ik dan eindelijk weer buiten met een lidmaatschap waar ik maar liefst 10 euro op heb bespaard! Toch nog een laatste voordeeltje gehaald uit het, ik-ben-nog-lekker-22-gevoel. Tweeëntwintig zijn heeft veel voordelen (kan ik een dagboek mee vullen!) Ik hoop dat 23 zijn ook veel voordelen kent, dan zal ik daar zeker gebruik van gaan maken, met of zonder gezeik! |
Maar vandaag moest het er maar eens van komen. Dus fiets ik met een, ik-ben-vandaag-nog-lekker-22-gevoel, langs de Prinsengracht. Bij een wit bord met rode kruisjes stop ik. Zenuwachtig stap ik van mijn fiets af, zet hem zorgvuldig op slot en met een diepe zucht stap ik dan eindelijk een gebouw binnen met een gigantische boekenverzameling. 
Mevrouw de bibliothecaresse begint mij te irriteren en deze irritatie is aan haar gezicht te zien wederzijds! Het hele 22 of 23 tarief scheelt 10 euro en ik ben echt niet van plan om die 10 euro te betalen! Zij laat het er ook niet bij zitten en vraagt achter de schermen wat zij met een klant zoals mij aan moet. Ondertussen pak ik maar weer eens mijn mobieltje erbij. Dit gaat langer duren dan ik dacht, dus ik moet even laten weten dat vrouw des huizes de deur van Huize La Godasse later open kan doen dan gepland.