Ode aan de liefde

Vrije tijd 17 jaar geleden door Redactie Ze.nl

Onmogelijk

Die geschiedenis blijkt terug te gaan naar Cannes, Zuid-Frankrijk. In 1939 ontmoetten de twee elkaar, maar hun liefde mocht niet zo zijn. Afkomstig uit verschillende klassen en landen, is samenzijn voor hen niet mogelijk. Maar hun liefde blijft bestaan. Joan en Soledad zijn pas gelukkig als ze weer bij elkaar zijn, zelfs al is dit zesenzestig jaar later. Terwijl de puzzelstukjes van de geschiedenis langzaam op hun plek vallen, begint het hart van de rijke Andreu te smelten voor de serene Aurora. Maar hij is niet de enige die valt voor haar charmes...Bovendien zijn ze beiden getrouwd en moet Aurora aanvankelijk niets van de gevoelloze Andreu hebben.

Zilte emoties

De voorlaatste droom is geen easy boek dat je binnen een dag uitleest. Bijna elk zelfstandig naamwoord wordt bijgestaan door een bijvoeglijk naamwoord en ook van metaforen is de schrijfster niet vies. Tranen zijn 'zilte emoties' en zinnen als 'hun liefde was immuun voor de klauwen van de dood', passeren regelmatig de revue. Het boek begint al als volgt:'Ze rustten op de vloer, de onmiskenbare glimlach van de liefde op hun lippen, verstrengeld in een stille, waardige omhelzing, van top tot teen gekleed in het ongerepte wit van een pril bruidspaar.'

Fatale liefde à la Romeo & Julia

See what I mean? Toch is De voorlaatste droom een prachtig boek, als je het de kans geeft. Een fatale liefdesgeschiedenis à la Romeo & Julia ontvouwt zich langzaam naarmate je verder leest. Subliem beschreven, met een knap staaltje vertaalwerk. De pianosonate Tristesse van Chopin loopt als rode draad door het verhaal. Verwacht geen pageturner, want dan kom je bedrogen uit. De voorlaatste droom is een boek zonder haast, een verhaal dat de tijd nodig heeft om verteld te worden. Een magisch-realistische roman die je niet meer loslaat. Zwaar, dramatisch en ingewikkeld, maar ook een heerlijke ode aan de liefde die je niet mag missen!