ZePapa: Rock 'n Roll

Kinderen door David
Na maandenlang kleine onzichtbare stapjes te hebben gemaakt lijkt La Diva nu toch zichtbare fysieke vorderingen te maken. Maar is dit nu vooruitgang of naïviteit?

Half vol of half leeg

Waar haar vader luiheid als drijfveer predikt lijkt bij haar de ijver van haar moeder de boventoon te voeren. Als een ware topsporter test ze voortdurend haar fysieke vermogen. Continu legt ze de lat een klein stukje hoger. Als vader en groot supporter zie ik dit met trots gebeuren als ze weer een stapje in haar ontwikkeling zet. Haar belevingswereld vergroten. Op weg naar volwassenheid.


Als mens en raspessimist vind ik het nogal een sneu gezicht dat ze door deze 'vooruitgang' naar zelfstandigheid haar eigen glazen ingooit. Zelfstandigheid betekent ook meer zelf doen. Zelf je eten naar de mond brengen, zelfstandig naar het toilet, zelfstandig lopen, etcetera. En dat terwijl ze nu gevoed wordt en overal heen wordt gedragen of gereden. Ze plast en poept van zich af wanneer ze maar wil. Totaal niet geremd door tijdstip of locatie. Het wordt toch wel voor je opgeruimd. De ultieme verzorging! Toch gaat ze op naïeve wijze op zoek naar de volgende stap.

De wereld op z?n kop
Zodra je dus meer kan, krijg je ook meer taken. Dat is ook niet eerlijk! Vooruitgang zou toch beloond moeten worden? Het is de omgekeerde wereld. Alsof de koningin wordt gepromoveerd tot hoofd huishouding van Paleis Soestdijk. Lionel Messidie vanwege zijn uitstekende prestaties bij FC Barcelona een contract heeft getekend bij FC Zwolle. Of Topkok Jamie Oliver die wegens een extra Michelin-ster een nieuwe baan heeft aangenomen als afwasser bij Pannenkoekenhuis het Strooppotje.

Ik zie het teleurgestelde gezichtje al voor me, als ze trots vertelt op de wc te hebben gepoept en ik haar zeg dat ze als beloning haar eigen kont mag afvegen!


Stop, drop & ?.

Zonder het zelf te weten staat ze aan het begin van een ware ontdekkingstocht. De reis naar mobiliteit. Waarbij naar verloop van tijd telkens een skill wordt toegevoegd aan haar capaciteiten en haar mogelijkheden zullen toenemen. Momenteel bevindt ze zich in onderdeel één. Het rollen. Dat heeft ze inmiddels aardig onder de knie. Ze rolt echter maar één kant op en weer terug, waardoor ze na een productief uur zo?n 10 cm is opgeschoven en 90 graden is gedraaid. Wat dat betreft begint ze het alom bekende vrouwelijke richtingsgevoel al te ontwikkelen en zal ik de komende jaren toch maar op de TomTom moeten vertrouwen.

Livin' the life
Als voorzitter en penningmeester van haar fanclub houd ik haar verrichtingen nauwlettend en met grote interesse in de gaten. Haar toenemende mobiliteit en zelfstandigheid zijn immers ook een zegen voor haar ouders.

Maar als ze stiekem nog wat langer wil genieten van haar luxepositie begrijp ik haar volkomen. Als ik haar was?

Lees hier Davids vorige ZePapa-columns!
________________________________________________________________________________________


David is onze ZePapa-columnist en vader van Sanne, een baby van een paar maanden oud. Hij is samen met zijn vriendin Jennifer begonnen aan een lange reis met poepluiers, babyvakanties, aandachtspannes van een kind, en meer van die clichés. De wereld die altijd zo ver weg leek, is nu toch echt begonnen.

Met het schrijven van deze maandelijkse columns probeert hij de gebeurtenissen met wat humor te relativeren en zijn hoofd boven water te houden in deze nieuwe, bijzondere wereld!