Het Rooskleurige leven: De week zonder wifi
Maandelijks schrijft redacteur Roos over herkenbare en ongemakkelijke situaties in het dagelijks leven. Kortom, het Rooskleurige leven. Met deze keer: de week zonder wifi.
Een week lang was mijn wifi kapot. Stuk. Weg. Nadat ik al mijn mobiele data er in één avond Netflix streamen doorheen had geramd, zat ik met mijn ziel onder mijn arm. Een boek lezen lukt me alleen op vakantie en eropuit gaan met vriendinnen had ik even geen zin in. Ik wilde gewoon in bed liggen en m’n serie verder kijken. Soms heb je dat, toch?
Date met Carrie
Ik opende de zoektocht door het huis naar iets om te doen. Koken had ik al gedaan en snacken ook. Totdat ik opeens de volledige Sex And The City dvd-box van mijn huisgenoot ergens in de kast vond. Ik kon mijn geluk niet op. Carrie, vriendin, here I come! Ik zwaaide de box onder mijn arm en dartelde richting mijn kamer. In mijn hoofd speelde ik alle seizoenen nog eens af en zat al helemaal te bedenken welke ik aan zou zetten. Of maar direct allemaal? Helaas moest ik de volgende dag gewoon werken dus een complete marathon zat er niet in. Hè, bummer.
Mwerp, mwerp, mwerp
In mijn nopjes dook ik met een triomfantelijke zwaai op mijn bed toverde mijn laptop tevoorschijn. Yes, mijn avond kon niet meer stuk. Die verloren wifi was het beste wat me had kunnen overkomen. Ik besloot maar gewoon lekker bij het begin te beginnen en stopte de dvd van het eerste seizoen in mijn lapto... eh, wacht eens even. Waar was de dvd ingang? GEEN DVD INGANG? In die twee jaar tijd dat mijn MacBook me trouwe dienst had bewezen was het me nooit opgevallen dat die er niet zat. Hoe was dat mogelijk? En geloof me, de aanwezigheid van een dvd-speler in een huis vol midtwintigers is net zo waarschijnlijk als een grammofoonspeler.
Vroeger was alles beter
Ik zie je nu met je ogen rollen en iets in de richting van 'first world problems' of 'drama queen' zuchten, maar ik overdrijf niet als ik zeg dat dit echt even een tegenslag was. Verslagen plofte ik neer op mijn bed en bleef een paar minuten naar het plafond staren. Bye Carrie, bye Big Apple, bye entertainment.. Wat was een leven zonder wifi toch oersaai.
Hoe deden onze ouders dat vroeger? Makkelijk, die lazen natuurlijk gewoon een goed boek. Of drie. Het is echt iets van de jongere generaties om vermaakt te willen worden zonder er zelf ook maar enige inspanning voor te leveren. Generatie Y (dat ben ik) staat niet voor niets bekend als de verwende eerste generatie millenials. Ik weet het, mijn wifidilemma spant hierin meesterlijk de kroon.
Ezel
Of ik uiteindelijk toch een boek ben gaan lezen? Dat was inderdaad de beste keuze geweest en vast ook een optie waar velen voor waren gegaan. Ik daarentegen ben die ezel die zich wél twee keer aan dezelfde steen stoot, daarom heb ik dan ook weer een extra databundel gekocht en deze weer in één klap leeggestreamd. Tja, je bent jong en je wil wat. Morgen weer een dag.
Lees ook mijn eerdere columns:
De blootloper
Ik ben écht niet shopverslaafd!
Flirten in het openbaar
Op vakantie zonder koffers
