Love makes us act as we are fools

Lifestyle door Redactie Ze.nl

Ik hou ervan dat er geen verplichtingen hoeven te zitten aan een nachtje goed seksen met een lekkere gast waar je verder niets van moet. Ik zou niet zonder mijn avondjes mannen checken met vriendinnen kunnen, zonder het flirten in kroegen, zonder het hele middagen geile mannen hyven. En ik zou het liefst nooit nooit nooit meer de pijn van de liefde willen voelen.

Ik ben twee jaar geleden na een relatie van drie jaar het vrijgezellenleven ingestapt. Mijn ex en ik waren alles voor elkaar en leefden samen in een kleine wereld die wij hadden opgebouwd. Niemand kon ons deren als wij bij elkaar waren, niemand kon ons kwetsen, behalve wij zelf. Ik heb een paar van de fijnste momenten van mijn leven met mijn ex gehad, en een paar van de pijnlijkste. Want naast het feit dat liefde je het meest geweldige gevoel op aarde kan geven, geeft het je ook de meest ondraaglijke pijn die je ooit hebt gevoeld. Ik weet nog heel goed hoe het voelde toen ik erachter kwam dat ik en mijn ex niet langer voor elkaar waren bestemd. Ik kon alleen maar huilen en voelde me ontzettend leeg. Mijn maatje was niet langer mijn maatje. En na een vreselijk pijnlijke break-up besloot ik voor een hele lange tijd vrijgezel te blijven.

Ik sta er inmiddels wel weer open voor, denk dat ik misschien wel klaar zal zijn voor een relatie mits ik de persoon ontmoet die mij de soort liefde kan geven waar ik naar op zoek ben. Mits ik iemand vind die ik kan vertrouwen, in wiens handen ik mijn hart kan leggen.

Wat is het met relaties dat we het keer op keer proberen? Dat we alles riskeren door op zoek te gaan naar onze zielsverwant, de ware? Ook al zijn we tig keer gekwetst, getekend door die pijn zoeken we verder, naar iemand waarmee je de liefde weer kan delen, kan voelen. Waarom investeren we in een kans op weer die pijn?

De afgelopen twee jaar ben ik één keer verliefd geweest, tot over mijn oren verliefd. Op een jongen die mij liet huilen, mij liet staan met mijn hart vol liefde. Hij was gewoon niet verliefd op mij, maar wist dondersgoed wat ik voor hem voelde, ondanks dat ik er met hem  geen woord over repte. En ik bleef hopen, ik bleef verlangen naar een kans met hem, en elke keer dat die kans leek te komen, viel mijn hart op de grond en vermorzelde hij die door met een ander meisje naar huis te gaan. Elke keer deed het pijn, maar ik bleef investeren. De pijn van onbeantwoorde liefde is het ergste van allemaal!

Maar de liefde kan je zo ontzettend gelukkig maken, dat we blijven streven om dat geluk (opnieuw) te voelen, om weer lief te hebben. Om samen met iemand te zijn en weer de wereld aan te kunnen. Weer te dromen over dingen die je eigenlijk niet durft te dromen. Zeggen dat je voor altijd bij elkaar blijft en voor altijd van elkaar zal houden. Voor de liefde riskeren wij alles. Ook de ondraaglijke pijn die het met zich mee brengt. Het kleine beetje geluk wat het met zich meebrengt, verslaat alle pijn.
Dus: laten we investeren.

* Quote: Grey's Anatomy.

Geschreven door Feliz