Voordat ik van iedereen een wijzend vingertje krijg... Ik weet het. Het hoort niet. Hij heeft een vriendin en zij is zielsgelukkig met hem. Wat kan ik er van zeggen? 'Het gras is groener bij de buren'. Ik kan jullie vertellen hoe vervelend het voor mij is, hoe alleen ik me voel en hoe mijn liefde voor hem onbeantwoord blijft. Maar dat zou ongeloofwaardig zijn. Bij hem kan ik namelijk mijn fantasie en mijn lust de vrije loop laten, en hoef ik me nergens voor te verantwoorden. Elke ontmoeting is spannend en brengt wat nieuws. Geen eisen, geen verplichtingen, maar gewoon doen waar we zin in hebben. One night stand Net als elke vrouw heb ik speciale oogkleppen voor mannen die bezet zijn. Daar blijf je van af, wij vrouwen moeten elkaar steunen. Dat is dus, vóór die avond, iedere keer nog gelukt. Maar zijn aandacht overrompelde me. De kleinste aanrakingen zorgden voor tintelingen over mijn hele lichaam. Er hing een spanning, er was muziek en drank. Voor ik het wist trok ik mijn kleren alweer aan na een hartstochtelijke vrijpartij. En eerlijk is eerlijk: geen van ons had spijt. Maar we wisten dondersgoed dat het niet goed te keuren viel. Ik voelde me aantrekkelijk, begeerlijk en opwindend. Dit is leven. Gewoon doen. Zonder alles van te voren af te wegen. Hij beleefde ook een prima avond en kon deze fantasie uit zijn hoofd zetten. Het was de sfeer, de aantrekkingskracht, de drank... Wat dan ook, het zou niet meer gebeuren. Als het hek van de dam is... Het liep uit de hand. De spanning van 'het niet mogen' is blijkbaar sterker dan ratio. Als we elkaar tegenkomen móeten we elkaar stiekem aanraken, plagen of flirten. Waar we in het begin nog streng waren en onszelf de les lazen, is nu alleen nog maar ruimte voor plezier. Niet alleen in bed - of juist niet in bed - maar ook in de kroeg of bij gezamenlijke kennissen. We praten af en toe over ons privéleven, maken grapjes over elkaars eigenaardigheden en houden het zo vrijblijvend mogelijk. Met humor kom je een heel eind. Niet te vaak serieus geklets. Verontschuldigen hoeft al helemaal niet. Genieten van het moment is zoveel mooier dan de sleur van afspraken. Waarom iets benoemen, als dat het overbodig moeilijk maakt? Ik moet het spijt-pakketje hebben misgelopen, want daar is geen sprake van. We bespreken het ook niet. Hij kan zelf wel bepalen wat goed of fout is. Ondertussen word ik met elke rendez-vous minder interessant. En hij ook. Uiteindelijk stopt het vanzelf. Gevoelens Toch zijn er van die momenten dat je als vrouw gaat denken; hoe zou het zijn als... Die gedachtes probeer ik zo snel mogelijk te tackelen. Hij is alles behalve mijn type. En hoe verkoop je zoiets: 'Ik heb hem afgepakt van zijn schoonfamilie, zijn vriendin, zijn kat en zijn thuis'. Niet te doen lijkt me. Het grootste taboe is dan ook verliefd worden, daarvan komen pijnlijke situaties, gepaard met eenzaamheid en jaloezie. Dat is niets voor mij. Zijn point of view? Lees The Other Woman: HER.
