Chaotische Vervoering

Vrije tijd door Redactie Ze.nl
Caotica Ana

vertelt het verhaal van de jonge, ongekunstelde en artistieke Ana (Manuela Vellés), die samen met haar excentrieke vader (Matthias Habich) in een grot leeft op het idyllische Ibiza. Vanwege haar symbolische doch naïve kunstzinnigheid, krijgt Ana door mecenas Justine (Charlotte Rampling) een kunstopleiding aangeboden in hartje Madrid. Dan blijkt dat er veel meer huist in Ana; regelmatig wordt zij overvallen door visioenen uit haar vorig leven, die teruggaan tot tweeduizend jaar geleden. Duidelijk een voorbeeld van een jonge vrouw met een oude ziel. Het frappante is dat alle levens die Ana heeft geleid, het leven van sterke en onafhankelijke vrouwen representateren, die allen eindigen met een onnatuurlijke dood. Hierin kunnen we het verdriet van Julio Medem traceren: de onnatuurlijke dood refererend aan het auto-ongeluk van zijn zus Ana.

De film is gegoten in de vorm van een hypnotische spirituele reis; de scènes tellen af van tien naar nul, zoals de hypnose sessies die Ana ondergaat om in contact te komen met haar verleden. Beheerst door de vele levens, ontstaat er chaos in het leven van Ana. Het heden en verleden lopen door elkaar, dat ook zijn chaotische weerslag heeft op de toeschouwer. Maar de chaos is niet storend. Staat chaos per slot van rekening niet gelijk aan verdriet of verdriet gelijk aan chaos? Deze manier van filmen geeft in ieder geval een speciale dimensie, alsof je als publiekzijnde wordt meegevoerd in wereld van hypnose.


Niet alleen deze manier van filmen brengt een speciale sfeer met zich mee. De film is doordrenkt met symbolieken: gesloten deuren, oneindige zee; vinden én verliezen van liefde. Hierin kan het oneindige, het onbereikbare, de dood herkend worden. De symbolische lading die Medem erin verwerkt, draagt bij aan de mooie, sobere en soms lugubere uitstraling.

Dat is precies wat Caotica Ana zo intens maakt: mooi in zijn vaag- en soberheid. De chaos doet het verdriet, de spanning, de angst en het verloren voelen, goed tot hun recht komen. Zelden heb ik een traantje moeten plengen om een film. Met gevoel gespeeld, met gevoel gefilmd en een beladen sfeer, dat zijn natuurlijk de ingrediënten voor een regelrechte tranentrekker. Ik was dan ook gedesoriënteerd toen ik uiteindelijk buiten stond na afloop van de film. Caotica Ana: naar mijn mening een prachtige film, met mooie close-ups, symboliek, vaagheden en sterke vrouwen.


Caótica Ana
Julio Medem
Drama
Spanje
2008
Distributie: A-Film