Interview: Lorna Byrne

Lorna Byrne schreef het boek 'Engelen in mijn haar'

“Jij hebt een hele krachtige naam. Namen zijn heel belangrijk voor mij.” Zegt ze terwijl ze mij een stevige hand geeft.

Lorna komt zacht en warm over, bijna engelachtig. Ik krijg de neiging om haar vast te houden, aan te raken, ze straalt werkelijk liefde uit. Haar boodschap luidt: ‘God en de engelen zijn altijd bij je. Je hoeft er alleen maar om te vragen. Ze steunen je onvoorwaardelijk.’

Aangezien Lorna al vanaf haar prille jeugd engelen ziet, maar het toch jaren voor zich heeft gehouden, vraag ik hoe het voor haar was om dit niet met haar (inmiddels overleden) man te kunnen delen. Lorna: “Voor mij was het een heel natuurlijk proces en vanaf het begin hebben de engelen mij verteld om het geheim te houden. Ik was een, zeg maar, apart kind. Er werd zelfs aan mijn ouders verteld dat ik verstandelijk gehandicapt was. Ik spreek natuurlijk over een heel andere tijd en dit vond ook nog eens plaats in Ierland, een land in oorlog. Maar gelukkig had ik de engelen: mijn beste vrienden en leraren. Zij hebben mij alles verteld wat ik weet. Dus niets zeggen tegen mijn man was niet zo moeilijk in het begin. Maar na een aantal jaren kreeg ik wel de behoefte om het te delen.”

Lorna beweert niet alleen dat ze engelen heeft gezien, maar ook God en zelfs de duivel. Volgens haar heeft God geen geslacht en geeft ‘het’ vooral enorm veel licht. Lorna: “God was zo’n krachtige aanwezigheid. Ik voelde mij als een klein kind!”

De duivel zag zij als een donkere schaduw, ze kon hem/het niet herkennen, maar ze voelde het wel. “Het beangstigt mij wel hoor, omdat ik nu weet dat het bestaat, ik heb het gezien! Ken je dat stemmetje in je hoofd dat alleen maar lelijke dingen zegt? Dat gemene stemmetje? Dat is de duivel, het kwaad of hoe je het ook maar wilt benoemen. Mijn advies: stuur het weg en voed het niet.”

Volgens Lorna is het een kwestie van ons bewust worden alvorens wij zelf engelen gaan zien. “Iedereen ziet op een bepaald moment een engel in zijn of haar leven. De meeste mensen ervaren dat vlak voor hun dood. Maar vergis je niet, veel kinderen zien engelen, en dat komt omdat zij nog puur zijn en out of the box kunnen denken. De meeste volwassenen kunnen dat niet meer. Ik zeg altijd: Word je er bewust van dat je een beschermengel hebt, dat is de deurwachter van je ziel. Door je alleen maar daar bewust van te worden gebeurt er al wat. Vraag het gewoon, vraag het! Zo simpel is het, want jouw beschermengel is altijd bij je en laat je nooit in de steek, dus je bent nooit alleen.”

“En sommige mensen zullen zich misschien afvragen of dat goede ‘buikgevoel’, of dat fantastische idee, een engel is. Volgens mij wel. Want ze communiceren op verschillende manieren. Het ligt er maar net aan hoe jij daarop reageert. Ik weet zeker dat iedereen dat kan. Ken je dat gevoel dat je enorm verdrietig bent, en het gevoel hebt dat je helemaal alleen bent en niemand jou begrijpt? Wees er dan zeker van dat jouw beschermengel daar is en alles doet om jou op je gemak te stellen. Ik merk het ook als ik over straat loop en beschermengelen achter mensen zie ‘zweven’. Als mensen het zwaar hebben, zie ik dat de engelen ze als het ware proberen op te tillen om het licht in ze terug te krijgen. Ik heb nog nooit iemand gezien zonder beschermengel achter zich, ongeacht afkomst, religie enzovoort.”

“Eerst zie ik een groot licht, het licht van de beschermengel. En daarna opent zich dat en dan zie ik de engel. Voor mij zien ze er heel groot uit, het zijn wezens, niet zoals wij, wij zijn meer dan engelen. Dat is misschien moeilijk om te begrijpen omdat wij meestal denken dat engelen meer zijn dan wij, maar het is andersom! Ze hebben bijna altijd een menselijk uiterlijk en ze zijn prachtig. Het licht zou je moeten verblinden, maar dat doet het niet. Het is heel moeilijk om ze te beschrijven. Hun ogen zijn overweldigend, zo vol met leven... en hun voeten raken nooit de grond. Ik weet zeker dat iedereen meteen een engel zou herkennen. Soms verschijnen ze ook als echte mensen. En ze staan altijd achter je, zelfs in een super drukke ruimte. Engelen worden nooit geplet.”

Over haar boek 'Engelen in mijn haar' zegt ze:“Ik moest dit boek nu uitgeven. Want de wereld heeft dat op dit moment nodig. Om vrede te brengen, om hoop te geven, om het geloof weer in het leven te geven en vertrouwen, zodat er meer veranderingen zullen plaatsvinden. Dit is deel van de evolutie; lichaam en ziel moeten weer bij elkaar komen, weer één worden. Er is veel narigheid geweest in ons land (Ierland) en daarom is vergeven zo belangrijk voor mij. Wij kunnen misschien niet alles vergeten, maar wel vergeven. We hebben allemaal een volmaakte ziel. Wat we ook hebben gedaan, in wezen zijn wij allemaal engelen...”


De boodschapper
Byrne, L

Foto: Martin Pope