Review: The Dictator

Sacha Baron Cohen, bij velen bekend als Borat, presenteert zichzelf weer op hilarische wijze in een nieuwe bioscoopfilm The Dicator. Een verhaal waarin het gevecht tussen volk en dictator een komisch tintje gegeven is.

Waar we van deze behaarde man met het slavische accent gewend zijn in miniscuul ondergoed te lopen, daar loopt hij nu in een statisch pak. Want als dicator heeft hij een voortdurende strijd met zijn volk die smacht naar democratie. Als Aladeen de dictator leeft hij een luxe leven en wordt hij aan alle kanten bediend. Maar wordt hij echt wel zo serieus genomen?

 

Niet alleen het volk, maar ook zijn eigen personeel lijkt het niet eens te zijn met de regels van de dicator. De plek van Aladeen wordt overgenomen door een dubbelganger, aan wie de opdracht is gegeven een eind te maken aan het dictatorschap en zo het volk de vrijheid terug te geven. Aladeen doet er alles aan om hier een stokje voor te steken en mengt zich tussen de gewone bevolking. Hier ontmoet hij Zoey (gespeeld door Anna Faris) die weleens de weg terug naar zijn dictatorschap zou kunnen zijn. Hij neemt zich voor haar aan zijn kant te winnen en zijn troon terug te krijgen voordat zijn dubbelganger het volk de vrijheid teruggeeft. Maar behoefte aan macht en diepere gevoelens mengen zich in het leven van Aladeen en opeens lijkt de zekere man niet zo zeker meer. Wat zal hij doen? Zijn zin doordrijven en vechten voor de macht of laat hij zich weerhouden door het hart wat warm loopt door liefde?

is een film waarbij je achterover leunt, je niet hoeft na te denken en je mee laat voeren door een serieus onderwerp wat dusdanig is vervormd dat je er eigenlijk alleen maar om kunt lachen. Uiteindelijk gaat het om de beslissing van Aladeen die beinvloed wordt door onverwachte gevoelens voor Zoey. Het had de film iets meer inhoud gegeven wanneer er wat meer was ingegaan op het gevecht wat Aladeen met zichzelf heeft. Humor is overduidelijk de kracht van deze film, maar hierdoor mist het wel wat inhoud naar mijn mening.

De bedoeling van de film is om de kijker te amuseren en dat is zeker gelukt. Ik heb enorm gelachen om de rol die Sacha Cohen speelt. Hij is een simpele man die de wereld ziet zoals hij zou willen dat die is. Vrouwen hebben geen rechten en de bevolking moet doen wat hij ze voordraagt.

De redacteur Larry Charles is zowel de man achter het idee van Borat als The Dictator. Het is dan ook Sacha Baron Cohen zoals we hem kennen - een beetje schunnig maar enorm grappig. Mijn lachspieren hebben dan ook zeker hard werk verricht tijdens het kijken van deze film. Wil je even je verstand op nul zetten en genieten van droge humor? Dan is deze film echt een aanrader!