5 problemen die iedereen had als kind

Onze grootste zorg was met wie we op woensdagmiddag gingen spelen en van stress hadden we nog nooit gehoord. Wat missen we onze kindertijd! Maar zo zorgeloos was die tijd niet altijd… Deze kinderproblemen hebben we allemaal gehad.

 

We kijken met een glimlach op ons gezicht terug naar onze jonge jaren. Wat een zorgeloze tijd! Je moeder die elke ochtend je bammetjes smeerde en je vader die je band voor de duizendste keer plakte. Maar wat we nog weleens vergeten is dat we als kind eigenlijk heel wat te 'verduren' hebben gehad, maar echt… 

 

Je moeder die er opeens vandoor ging bij de kassa

Op woensdagmiddag haalde je moeder je op van school en beloofde ze dat ze pannenkoeken zou bakken als je meeging naar de winkel. Jij wilde echt wel een pannenkoek, dus volgde haar als een mak schaap. Eenmaal bij de kassa aangekomen, was jij alleen helemaal vergeten haar eraan te herinneren dat ze nog melk moest hebben (voor jouw pannenkoeken). Terwijl alle boodschappen al op de band lagen, liep je moeder, allesbehalve snel, naar de andere kant van de winkel. En dat terwijl de kassajuffrouw al was begonnen met scannen van jullie boodschappen. Het zweet brak je uit. Straks moest jíj die boodschappen nog gaan betalen terwijl jij geen rode cent op zak had. Het leek wel of moeders er een special radartje voor had, want ze was altijd nét op tijd weer terug bij de kassa.

 

Je meester papa noemen

Terwijl alle andere kindjes de rekenopdracht wel snapten, of goed konden doen alsof ze het snapten, begreep jij er echt geen snars van. Godzijdank had je een lieve meester die de tijd nam om je te som tien keer, als het niet vaker was, uit te leggen. Je vond je meester zo lief en ineens flapte het eruit. Zonder er over na te denken, zonder het bewust te doen. Floep. Het was eruit. Je noemde hem papa! En dat in bijzijn van de hele klas. Die je natuurlijk heel hard uitlachte… Je kon wel door de grond zakken. Gelukkig noemde Thomas een week later de gymlerares mama.

 

Je problemen die werden weggewimpeld 

Op vrijdagmiddag mocht je je favoriete speelgoed mee naar school nemen. Sowieso dat jij je Barbie meenam! De hele middag speelde jij samen met Sanne en haar Barbie Skipper. Maar toen Sanne het even niet meer naar haar zin had, molesteerde ze je Barbie ‘per ongeluk’. Yeah right, een Barbie sloop je niet per ongeluk! Na schooltijd liep je snikkend met je kapotte Barbie naar mama toe en vertelde je hikkend wat er was gebeurd. Niet veel later kwam Sanne met haar moeder jullie kant opgedraafd. Sannes moeder wilde graag een nieuwe voor je kopen. Je kon je oren dan ook niet geloven toen je je moeder ‘het geeft niet’ hoorde zeggen. Je oren bloedden! Het geeft niet? HET GEEFT NIET?! Dat was dus wel even je favoriete Barbie! Je moeder snapte er ook niets van.
 

 

De verkeerde vader bij de broek pakken

Daar liep je dan als ukkie achter je vader aan in de stad. Op een zaterdag. Druk dat het was! Je hield je vader nauw in de gaten. Hoewel, je vader. Het was eigenlijk zijn broek die je in de gaten hield omdat je steeds moest kijken waar je liep. Maar voor je het wist, was je je vader uit het oog verloren. Gelukkig herkende je al snel zijn broek en pakte die maar vast. Dan kon-ie er niet vandoor gaan zonder jou. Maar wanneer je dan opeens een stem hoorde brommen dat je ‘vast het verkeerde been had gepakt’, kreeg je het Spaans benauwd. Waar the F was papa? Oké, dat dacht je niet letterlijk, in plaats daarvan ging je keihard huilen. Wèèèèh, papa is verdwenen! Tot je hem gniffelend hoorde zeggen dat hij 'hier' was. Eikel.

 

Je moeder die iemand tegenkwam in de stad 

Op een willekeurige zaterdagmiddag plukte je moeder je weg uit te bosjes waar je net bezig was met het bouwen van een boomhut, want je had echt nieuwe schoenen nodig. Even later sjokte je met tegenzin achter moeders aan in de stad, opzoek naar nieuwe stappers. Na vijf hele minuten in de stad te hebben rondgebanjerd, was je er alweer helemaal klaar mee. Uiteindelijk wist je een paar nieuwe stappers te vinden en wilde je als de wiedeweerga weer terug naar je boomhut. Maar... je moeder kwam een bekende tegen. En er moest natuurlijk bijgepraat worden. En dat duurde lang. Heel. Erg. Lang. Ondertussen stond jij maar een beetje wortel te schieten en schietgebedjes te doen dat het snel voorbij zou zijn. 

 

Met welke struggles had jij te maken toen jij kind was?