LIVE: Dit is wat er gebeurt bij de uitspraak in de zaak tegen Marco Borsato
De rechtbank in Utrecht heeft uitspraak gedaan in de ontuchtzaak tegen Marco Borsato en het was een rollercoaster, vanaf het moment dat hij het gerechtsgebouw binnenliep tot de laatste woorden van de rechter. De zanger, die al die tijd heeft volgehouden dat hij onschuldig is, hoorde vandaag eindelijk wat de rechtbank vindt van alle beschuldigingen, verklaringen, tapgesprekken en emotionele getuigenissen. En één ding is duidelijk: het was een spannende dag, niet alleen voor Marco, maar voor iedereen die de zaak volgt.
Marco Borsato verlaat geëmotioneerd de zaal
Op het moment dat de rechter het eindwoord uitsprak, kon Marco zijn emoties niet langer de baas. Hij liep zichtbaar aangedaan de zaal uit, met tranen die meer zeiden dan woorden ooit konden doen. Want na alle jaren van onzekerheid, spanning en publieke dissectie hoorde hij het definitieve oordeel: vrijspraak.
De rechtbank oordeelde dat er onvoldoende bewijs is dat Marco Borsato het meisje onder haar kleding heeft betast. Ook het vermeende aanraken van zijn geslachtsdeel kon niet worden bewezen. En opvallend: het aanraken van bovenbenen en billen wordt in deze context juridisch niet als ontuchtelijk gezien. Kortom: de beschuldigingen konden niet worden onderbouwd. De rechter zei het duidelijk: de feiten zijn niet te bewijzen.
Lees hier ook: Marco Borsato donderdag tóch naar uitspraak: “Hij wil weer concerten geven”
Marco Borsato is vrijgesproken
Na alle gesprekken, getuigen, analyses en ongelooflijk veel media-aandacht komt de rechtbank tot één heldere conclusie: er is onvoldoende steunbewijs om de beschuldigingen te kunnen bewijzen.
Daarom is Marco Borsato vrijgesproken.
Maar zoals bij zedenzaken bijna altijd: hiermee is de rust waarschijnlijk nog niet teruggekeerd. De komende tijd zal er genoeg nabespreking, juridische actie en discussie volgen.
Waarom het dagboek geen verschil maakte
Er werd ook nog uitgebreid gekeken naar het dagboek van het vermeende slachtoffer. Sommigen dachten dat dit een doorslaggevende rol zou spelen, maar de rechtbank dacht daar anders over. Een dagboek is “in beginsel geen steunbewijs”, aldus de rechter, en in dit geval waren de omschrijvingen ook nog eens té algemeen. Dus ook dat leverde geen aanvullend bewijs op.
Over emoties, gesprekken en vier uur geheime audio
De emoties van het slachtoffer tijdens haar aangifte kwamen ook ter sprake. De moeder had die emoties gezien, maar volgens de rechtbank is het onduidelijk wáár die emoties precies over gingen. Het kan over de beschuldigingen zijn gegaan, maar net zo goed over iets heel anders. En omdat dat niet helder is, telt het niet als juridisch steunbewijs.
Daarna kwam het beruchte opgenomen gesprek tussen Marco Borsato en het meisje aan bod. De rechters waren duidelijk: ook dít gesprek levert geen bewijs.
Vervolgens werd het vier uur durende, in het geheim opgenomen gesprek tussen Marco Borsato en de moeder besproken. De rechtbank stelde vast dat Marco de beschuldigingen daarin niet ontkent. Maar, en dat is cruciaal, hij beként ze ook niet. Hierdoor kan het gesprek niet als bewijsondersteuning worden gebruikt.
Getuigenverklaringen vallen ook weg
Diverse getuigenverklaringen werden door de rechtbank bekeken, maar opnieuw kwam hetzelfde oordeel: deze kunnen niet dienen als steunbewijs. Daarmee bleef de verklaring van het meisje als enige zelfstandig bewijs over, en dat is juridisch niet genoeg om iemand te veroordelen. De rechter benadrukte: niemand kan worden veroordeeld op basis van slechts één verklaring, hoe ernstig de aantijging ook is.
Eerder op de dag: enorme media-aandacht en momenten vol spanning
Al voor de zitting begon, was het een gekkenhuis in Utrecht. Camera’s, fotografen, journalisten, fans, het was letterlijk dringen. Zelfs de rechtbank benoemde dat de media-aandacht “buitengewoon groot” is en dat dit natuurlijk een enorme impact heeft op iedereen die in de zaak betrokken is. Toch, zo zeiden de rechters streng: “Wij beoordelen alleen op basis van het dossier.”
Marco arriveerde zelf zichtbaar gespannen, maar hield zich nog stevig staande. Terwijl hij zich door een zee van flitsers wurmde, zei hij: „Gisteren was mijn dochter jarig, we zijn uit eten geweest. Ik hoop op vrijspraak en heb vertrouwen in de rechtbank. Het is reuzespannend, dat is logisch. Ik heb met geen enkel scenario rekening gehouden. Ik ben open deze zaak in gegaan en zo sta ik hier nu ook.”
Zijn familie was er deze keer niet bij, zij volgden alles op afstand.
