“Ik kon niet vertrekken zonder mijn moeder” K3-Kathleen over haar moeilijkste keuze ooit
Voor veel mensen is emigreren het begin van een nieuw hoofdstuk. Zon, avontuur, een frisse start. Dat gold ook voor Kathleen Aerts, de altijd stralende blondine die we nog kennen van K3. Ze droomde al jaren van een leven in het warme Zuid-Afrika, een plek waar ze eindelijk rust dacht te vinden. Maar achter die glimlach schuilde iets groots. Want verhuizen betekende ook: haar moeder achterlaten, die ernstig ziek was. En dat kon ze niet. “Mijn mama wilde eerst niet mee, en dat was wel een voorwaarde,” vertelt Kathleen openhartig in het Belgische programma Het Huis. Haar woorden raken, want achter die ene zin zit een verhaal vol liefde, zorg en loslaten.
Jongdementie
Na het overlijden van haar vader in 2005 ging het snel slechter met haar moeder, Maria. “In het begin dachten we dat het door het grote verdriet kwam,” vertelt Kathleen. “Na een tijdje werd duidelijk dat er meer aan de hand was: mama leed aan jongdementie. Dat is een zware strijd geweest, we hebben samen een hele weg afgelegd.”
Kathleen probeerde haar moeder zo lang mogelijk zelf te verzorgen, maar op een gegeven moment ging dat niet meer. “Ik ging om de twee dagen bij haar langs. Ik ben daar nooit zonder tranen buitengegaan. Dat was mijn zwaarste jaar ooit,” vertelt ze zichtbaar geëmotioneerd. “Mijn hart brak omdat ik toen niet voor haar kon zorgen.”
Lees hier ook: Kathleen Aerts: leeftijd, vermogen en biografie
Dromen on hold voor Kathleen
Terwijl de zon en vrijheid van Zuid-Afrika lonkten, drukte Kathleen op pauze. “Ik wilde al veel eerder verhuizen, maar mijn mama wilde eerst niet mee. En dat was wel een voorwaarde.” Ze had haar hart allang verloren aan het Afrikaanse leven, maar haar moeder achterlaten? Geen optie.
Pas toen haar moeder uiteindelijk akkoord ging, durfde Kathleen de stap te zetten, al was het besef bij Maria toen al vervaagd. “Toen we naar daar verhuisden, was ze al helemaal ver weggeraakt,” vertelt ze zacht. “Heel eerlijk: ze heeft nooit beseft dat ze in Zuid-Afrika was.”
Meer op Instagram
Afscheid onder de zon
In 2020 nam Kathleen afscheid van haar moeder, onder de Zuid-Afrikaanse zon. “Dat was een mooi afscheid. Ik kon mijn mama geen mooier einde toewensen,” vertelt ze met een zachte glimlach. De artsen dachten dat haar moeder nog tien jaar zou leven, maar ze bleef uiteindelijk veel langer bij haar. “Daar ben ik heel dankbaar voor.”
Liefde die blijft
Vandaag leeft Kathleen met haar gezin in Zuid-Afrika, waar ze een guesthouse runt en zichtbaar gelukkig is. Toch blijft haar moeder altijd dichtbij, in herinneringen, in kleine momenten, in haar hart. De keuze om pas te vertrekken toen haar moeder er klaar voor was, zegt alles over haar liefde en haar karakter. “Mijn mama wilde eerst niet mee, en dat was wel een voorwaarde.” Een zin die blijft hangen.
