Review: Forgetting Sarah Marshall
|
Zie hier het resultaat: Forgetting Sarah Marshall. Peter Bretter (Jason Segel: Knocked up) is een chaotische muzikant die de afgelopen zes jaar niets anders heeft
Trommel je vriendinnen op, kilo's chocola erbij en lekker kijken! |
gedaan dan het zijn beroemde vriendin Sarah Marshall (Kirsten Bell: Heroes) naar de zin te maken. Zijn wereld stort dan ook in wanneer zij de relatie beëindigt. Hij probeert haar op verschillende manieren te vergeten, maar slaagt hier niet goed in, mede doordat Sarahs afbeelding overal te zien is door haar rol in de fameuze misdaadserie Crime Scene: Scene of the Crime. Om zijn zinnen te verzetten en zijn hoofd leeg te maken, neemt hij het impulsieve besluit om naar Hawaï te gaan. Daar wordt hij echter onaangenaam verrast met de verschijning van Sarah met haar nieuwe rockersvriendje Aldous Snow (Russell Brand: Penelope). Nadat hij van deze flinke tegenvaller bekomen is met behulp van heel hard huilen en vele cocktails, probeert hij het beste van zijn vakantie te maken. Met de wijze raad en hulp van de plaatselijke bevolking lukt het hem aan andere dingen te denken. Een kersverse flirt met Rachel (Mila Kunis: That '70s Show), de receptioniste van het hotel, helpt hem weer even de zonnige kant van het leven te zien. Dit gaat perfect, zolang hij maar niet geconfronteerd wordt met Sarah.
Je beleeft het verhaal door de ogen van Peter Bretter. De film heeft echter een driedimensionaal script waardoor je ook de gevoelens en gedachten van de twee leading ladies meekrijgt. Uiteraard moet je geen diepgaande psychologische ontwikkelingen verwachten, maar de personages zijn iets sterker neergezet dan in de gemiddelde romantische komedie het geval is. Je krijgt een vrij variabele indruk van de personages: het ene moment voel je met Sarah mee en begrijp je haar, het volgende moment sta je aan Peters zijde en kun je je heel goed voorstellen hoe hij zich voelt. Dit zorgt ervoor dat je een waarheidsgetrouwe indruk van de situatie krijgt. 
Voor het opnemen van deze film op Hawaï is werkelijk niets te gek geweest: Het luxe hotelresort waar de film zich grotendeels afspeelt, is volledig aangepast om het een extra Hawaïaans uiterlijk te geven. Daarnaast zijn, voor op de achtergrond van de werkelijke filmgebeurtenissen, maar liefst zestien volledige huwelijken in scène gezet (spot ze allemaal!). Voor een scène waarin Peter van een ongeveer tien meter hoge rots het water inspringt, is voor een hele dag de volledige baai bezet, terwijl Jason ongeveer zes uur lang volkomen gezekerd en doodsbang door hoogtevrees aan de wand van de rots vastzat. In de film zit nog een geniaal Dracula-poppenspel verwerkt, waarmee een diepgewortelde wens van Peter/Jason vervuld is.
Deze komedie is heel herkenbaar voor gebroken harten. Het gevoel van 'Nothing compares to you', het zelfmedelijden en het verraad van het alleen achterblijven, zorgen voor punten van herkenning. Je voelt oprecht met Peter mee wanneer je Sarah ziet flirten met haar vriendje, je voelt het verdriet en de jaloezie en je voelt afgunst wanneer Aldous Snow een genante serenade brengt aan Sarah waar iedereen bij is. Plaatsvervangende schaamte, grappige woordenwisselingen, seksles op het strand, het sarcasme van de spelers: fijne ingrediënten van een echte feelgoodmovie.