Column: Boerenmetworst

... maar ongezond. Iets wat je opeet en waar je dan achteraf heel veel spijt van hebt. En het toch gewoon doen.

Mijn collega's kochten gezonde broodjes en bleven op de fruitafdeling hangen. Ik haalde een boerenmetworst, twee blikjes Red Bull en een blikje cola. Light. Dat dan weer wel. Werktuiglijk legde ik mijn aankopen op de band. Iemand achter mij legde er een pakje Vifit en een afstotelijk gezonde salade op. Ik rolde met mijn ogen en keek achterom.

Er stond een jongen achter me. Een Chris Zegers-typje, maar dan knapper. Ik voelde mijn wangen kleuren en kuchte, terwijl dat niet nodig was.
'Hoort dit bij elkaar?' vroeg de caissière. Ze wees naar de salade en het pakje Vifit.
'Nee hoor', lachte ik en schudde mijn hoofd.
'Nee', zei de Knapperd. 'We horen niet bij elkaar.'
Ik durfde mijn hoofd niet naar hem toe te draaien.
De caissière functioneerde blijkbaar niet meer nadat ze de Knapperd had aangekeken, want ze negeerde onze tegenspraak.
'Dit hoort niet bij elkaar', zei ik daarom nogmaals.
'Dat zei ik toch ook al?' vroeg de Knapperd terwijl hij me aankeek.
Ik knikte.

Ik rekende uiteindelijk een boerenmetworst, twee blikjes Red Bull en een blikje cola af. Light. Dat dan weer wel. En ik had spijt. Misschien wel omdat ik snel de winkel uitrende en net zo deed alsof ik hem niet zag.

Maar ja. Hallo. Ik heb al verkering.

Lees hier meer van Aefke