Super Model, dé musical?
gaat over het leven in een modellenkantoor aan de vooravond van een spetterende modeshow van de geweldige ontwerpster Donna (Inge Ipenburg). We zien hoe het jonge meisje Monique (Claudia de Graaf) wordt ontdekt als model, en uitgroeit tot een supermodel.
Door liefdesverdriet besluit ze haar carrière vroegtijdig te beëindigen, en gaat aan de slag als medewerker bij het modellenbureau. Inmiddels zijn er nieuwe, succesvolle, modellen begonnen. We maken kennis met het bitchy model Brenda en de dochter van de baas van het bureau, Sandra (Patty Braun). Sandra heeft samen met haar vriend Rob (Boris Schreurs) een groot geheim en wil met hem trouwen, geheel tegen de wil van vader Melvin (Sebastiano Zafarana) in.
Speciaal voor deze show is de oude theaterzaal van het prachtige Krasnapolsky hotel in Amsterdam in ere hersteld. Een geweldige locatie dus: midden op De Dam in Amsterdam. Ronald Kolk, couturier pur sang, heeft de kostuums ontworpen en dat belooft heel wat! Maar of het nou ligt aan de show of de lage temperatuur in de theaterzaal, de musical komt maar moeilijk opgang.
Het verhaal is vrij voor de hand liggend: meisje ontmoet mooie jongen, ze krijgen wat en mooie jongen gaat vreemd met ander mooi meisje. Het doet allemaal wat clichématig en amateuristisch aan.
Voor deze musical is gebruik gemaakt van eighties- en nineties- nummers als All by myself, Papa, don't preach, Vogue en natuurlijk Ru Paul's Supermodel. In plaats van de teksten te vertalen naar het Nederlands, hebben ze de originele versies gebruikt. Niet alleen kwamen de nummers vaak plompverloren in het stuk voor, ook de Engelse uitspraak is soms tenenkrommend. Met name Patty Braun's Engels is abominabel. Zij mag nog wel een talencursusje volgen.
Is de musical dan totaal gedoemd om te mislukken? Nee hoor. De tweede helft is aanzienlijk beter. Vooral de wat meer doorgewinterde musicalsterren als Bettina Holwerda en Oren Schrijver zijn een verademing om naar te kijken én te luisteren. Maar ook de nummers die door de hele groep worden gezongen en gedanst zijn geweldig in elkaar gezet. Vooral het slotnummer, Rock me Amadeus, wekt veel enthousiasme in de zaal én bij mij op. Alles komt samen in dit laatste stuk, dat maakt de hele show goed.
Eén ding moet gezegd: de kostuums zijn de hele musical door werkelijk fantastisch! Ze zijn, zoals hierboven al vermeld, ontworpen door Ronald Kolk en hij heeft wederom prachtige kledingstukken gemaakt. De jurken die worden gedragen tijdens Rock me Amadeus zijn prachtig, om van te dromen. Maar ook de 'dagelijkse' kleding van de cast is erg mooi en je wordt er gelijk een beetje hebberig van.
Als je van mode en muziek houdt, dan moet je gewoon eens een kijkje gaan nemen. Verwacht niet dat je het échte leven in een modellenbureau gaat zien, want daarvoor is alles veel te oppervlakkig. Maar het is vermakelijk.
Kijk voor meer informatie en de speellijst op de website van Super Model, de musical.
