Column Christine Pannebakker: Ondeugdelijke vrouw

Toen ik Vrouwenpower schreef, ontmoette ik Youke al. Ze geeft namelijk ook de workshop 'Magisch Huishouden'. Ik schreef me gelijk in. Het leek me namelijk erg nuttig om te weten hoe je voldoening kunt halen uit het soppen van de badkamer.

'Sommige mensen gaan mediteren als ze een schoonmaak in hun eigen leven willen houden. En anderen steken liever zelf de handen uit de mouwen om de binnenboel, en daarmee bedoel ik onze geest, eens flink te schrobben', zei Youke. Ik doe het allebei niet, bekende ik in stilte. Maar zo leerde ik: het huishouden leent zich perfect voor metaforen. Zo moet een flink aangebrande pan een nachtje weken om vastgekoekte onderdelen los te kunnen pulken. En zo is dat ook in ons eigen leven. Ik moest de achterhaalde overtuigingen die zich in mijn leven hebben vastgezet blijkbaar eerst even laten staan om ze vervolgens weg te schrobben.

Ik hoorde van mijn cursusgenoten enthousiaste verhalen. Over afwassen bijvoorbeeld. De dame naast me zag het als de manier om resten te verwijderen, en wat overblijft is een schone lei. Een tof hippiemeisje bleek bij het schoonmaken van haar badkamer te denken aan de doorstroming in haar eigen leven. En een van de twee mannen in het gezelschap dacht regelmatig bij het schrobben van het toilet: wat stuur ik de wereld in? Bovenal gaat het erom alles bewust te doen. Zo wordt elk naar klusje een kans om helemaal in het nu te zijn.

Ik ontdekte dat de meeste deelnemers ook vlijtig strooiden met verse kruiden. Basilicum in de kinderkamer voor bescherming en mirre in de werkkamer voor harmonie. Anderen hadden verse eucalyptus in de hal om bezoekers te ontvangen in een frisse sfeer. 'En hoe is dat bij jou?'vroeg Youke mij omdat ik steeds maar geen moment had gevonden om vrolijk mee te praten. 'Ik voel me een beetje een slons', bekende ik.

Nu is dat niet zo vreemd. Mijn moeder is namelijk de perfecte huisvrouw. Ze kamt de draadjes van het tapijt. En stofzuigt zelfs de tegels in haar voortuin. Als klein meisje had ze dat al, het gevoel voor perfectie. Nadat ze 's morgens om zes uur de tafel had gedekt voor de tien gezinsleden, kamde ze de haren van haar broertje zo keurig dat het leek of hij naar de schoolfotograaf moest. 'Wat zie jij er nu toch uit', zei haar vader dan tegen haar broertje en woelde even met zijn grote handen door het keurige haar. Waarna ze naar de koeien gingen. En zij achterbleef om de tafel mooi te dekken op wit linnen.

Gelukkig was er nog een ondeugdelijke vrouw in het cursusgezelschap. Ze zei: 'Mijn Turkse buurvrouw is de perfecte huisvrouw. Ze werkt en heeft vier kinderen. En als ik haar dan bel, een uurtje nadat ze is thuisgekomen, heeft ze intussen ook nog de hele vloer in de was gezet en wat kastjes uitgeruimd. Verschrikkelijk is dat.' We voelden ons direct verbonden.

Wat die tas betreft... Ik ben volgens Youke van de georganiseerde chaos. Wat al minder ernstig klonk. 'Ik ga mijn tas vanaf nu ordelijk houden', zei ik Youke vol goede moed. 'Hoera alvast voor het moment, ik schat over een dag of drie, dat jij weer lekker jezelf bent met je tas', zei Youke terwijl ze met een zoen afscheid nam.
Ach, van zulke vrouwen kun je het hebben dat ze gelijk hebben.

Vrouwenpower nu met korting.
Speciaal voor jou!

Ga naar de website www.vrouwenpower.eu, vermeld het actienummer en ontvang 2,95 korting op Vrouwenpower. Je betaalt nu slechts 15 euro.