Interview: Mireille van Hout
|
Hoe lukte het haar om een uitgever te vinden en hoe onderscheidt zij zich ten opzichte van al die andere schrijvers die ons land rijk is? Aefke ging bij haar op bezoek en vroeg haar het hemd van het lijf. Over het schrijfproces, het moederschap en Voorbij Mels. Tijdens het koffie zetten beantwoordt Mireille automatisch een aantal vragen die in mijn schrijfblok staan. Ze begon gewoon met schrijven. Eerst was het een soort boy-meets-girl-verhaal, maar later ontspon zich een geschiedenis die bijna als vanzelf uit de personages voortkwam. Ik ben heel benieuwd of Mireille gestructureerd schrijft. Van Thomas Rosenboom heb ik ooit begrepen dat hij een heel projectplan schreef voordat hij begon met het echte publieke werk. "Dat moet ook wel," beaamt Mireille. "Anders gaat het verhaal alle kanten op." Mireille schrijft al sinds ze een klein meisje is. Ze vond schrijven altijd al heel leuk en het was een soort droom van haar om ooit een boek uit te brengen. Mireille legde de lat bizar hoog voor haarzelf: "Ik vond mezelf geen Shakespeare, dus ik was niet goed genoeg als schrijfster." Ik kan er niets aan doen, maar schiet enorm in de lach. De mevrouw die tegenover mij zit, is niet snel tevreden. Nadat Mireille haar eerste kind kreeg, voelde zij zich heel sterk en de drive om haar droom na te jagen was er als nooit tevoren. "Het was mogelijk om te stoppen met werken, dus dat heb ik gedaan," vertelt ze. In het begin voelde het wel raar om thuis te zijn, maar ze genoot ervan om zich aan haar droom over te geven. "Ik had totaal geen moeite om gedisciplineerd te werken," vertelt de schrijfster. "Met een baby heb je weinig vrije tijd en daarom was ik blij met elk uurtje dat ik kon schrijven." Mireille vertelt dat je eerst heel veel moet schrijven voordat er daadwerkelijk een boek ligt. Er zijn natuurlijk uitzonderingen. Annelies Verbeke heeft Slaap! in een nacht geschreven. Aan de andere kant moet je het schrijven volgens Mireille ook niet te groot maken. Als je zelf maar wel superkritisch op je werk bent. Ik ben benieuwd of Mireille van haar omgeving vragen heeft gekregen over het realiteitsgehalte van Voorbij Mels. Mireille doet haar inspiratie niet alleen op door zelf te lezen. "Je moet ook oppassen voor nadoen," legt ze uit. Onder haar favoriete schrijvers scoort Hella Haasse heel hoog: "Dat is dan ook wel literatuur met de grote L," vindt Mireille. Verder vindt ze Ronald Giphart heel goed, heeft ze De schaduw van de wind in één ruk uitgelezen en ook De alchemist vindt ze een aanrader. Het boek dat mij tegenstaat omdat het nu zo overdreven gepromoot wordt, Eten, bidden en beminnen, had ze twee jaar geleden al ontdekt. "Prachtig!" roept Mireille terwijl ze in haar boekenkast duikt om te kijken wat haar favoriete schrijvers zijn. Japin en Jaeggi behoren ook tot haar toppers en de columns van Aaf Brandt Corstius vindt ze ongelooflijk goed.
Voorbij Mels onderscheidt zich omdat het fijn leest. Je wordt in het verhaal gezogen en er zit snelheid in het verhaal. De dialogen zijn net zo snel als absurd en op de één of andere manier kan een lezer zich zo inleven in het verhaal dat je vanzelf meelacht en huilt. Met Voorbij Mels ben je echt even weg uit het dagelijks leven. Dit blijkt ook uit de recensies die overal op internet verschijnen. "Ik zat zo in het verhaal dat ik op kantoor stiekem verder las." De meeste lezers merken op dat het boek als een trein leest en dat het moeilijk weg te leggen is. Maar hoe kwam Mireille aan die opmerkelijke titel? "Eerst heette het boek Weg van Mels," vertelt Mireille, "maar toen kwam Weg van Lila van Patrick van Rhijn uit. Dat leek teveel op elkaar en daarom is het Voorbij Mels geworden." Voor Ze-lezeressen die zich afvragen hoe Mireille van Hout dat nu heeft aangepakt om een contract aangeboden te krijgen van een gerenommeerde uitgeverij, heeft zij enkele tips: "Als je denkt dat jouw werk goed genoeg is om beoordeeld te worden door een uitgeverij, stuur dan eens de eerste vijftig pagina's van je werk op en een synopsis. Op een heel boek zit een uitgeverij nog niet te wachten. Maar bovenal: ga je droom achterna!" Intro-foto: (c) Diederik van der Laan |
Mireille schaart Voorbij Mels onder lichte literatuur. Voor een gedeelte is het een thriller. Er komt mysterie in voor. Veel mensen die Voorbij Mels gelezen hebben, leggen de link met Saskia Noort en de schrijfster vindt dit een mooi compliment. Mireille vindt het heel goed van haar dat zij in haar boeken een setting weet te beschrijven die heel lezend Nederland herkent. 'Nieuwe buren' en 'een eetclubsituatie' zijn tegenwoordig gevleugelde begrippen.