Sophie Kinsella - Ken je me nog?
|
Lexi is eigenlijk maar een gewoon meisje. Met een normale baan waarmee ze net genoeg geld verdient, een clubje van vier gezellige vriendinnen en een klein maar fijn appartementje, is ze zelf dik tevreden. Het leven is goed, behalve dan met haar vriendje Duffe Dave. Dat loopt niet helemaal zoals ze het zou willen.
Personen uit haar omgeving proberen haar zoveel mogelijk te helpen met verhalen, foto's en filmpjes, maar niets lijkt te helpen. Bovendien is het moeilijk samenwonen met een man die je totaal niet kent en valt er niet samen te werken met een team dat een hekel aan je blijkt te hebben. Zelfs haar vroegere beste vriendinnen lopen met een boog om haar heen. En dan duikt er ook nog een man op die beweert haar minnaar te zijn! De oude Lexi zou nooit vreemdgaan, dus het wordt steeds ingewikkelder. Hoe gaat Lexi dit allemaal oplossen? En komt haar geheugen ooit weer terug? Want de grote vraag blijft natuurlijk: hoe en waarom is Lexi in die 3 jaar zo ontzettend veranderd?
Terwijl je wacht op de ontknoping, geniet je van de kleurrijke hoofdpersonen, de nodige romantiek en de zelfspot van hoofdpersoon Lexi. Je wordt weer helemaal overgegeven aan de vaak herkenbare belevingswereld van de vrouwelijke hoofdpersoon, zoals Sophie Kinsella dit als geen ander kan. Verwacht van 'Ken je me nog?' geen hoogstaande diepzinnige roman, maar gewoon een frisse heerlijke chicklit. Een perfect boek in combinatie met een pot thee en een rol chocoladekoekjes.
Naast het boek is 'Ken je me nog?' ook als luisterboek op mp3-speler verkrijgbaar! Zo kan je elk moment van de dag je favoriete boek beluisteren. |
En dan wordt ze opeens wakker in het ziekenhuis en is ze zo'n 3 jaar aan geheugen kwijt. Het is geen 2004 maar 2007 en er is vanalles gebeurd. Lexi blijkt getrouwd te zijn met een miljonair, zelf is ze opgeklommen tot een hoge managementfunctie en dus een echte carrièrevrouw te noemen. Haar tanden zijn rechtgezet en haar nagels gemanicuurd. Waar is de oude Lexi gebleven? 
'Ken je me nog?' is weer een typische Kinsella. De schrijfstijl is hilarisch en doet je hardop grinniken. ('Mijn gedachten tollen rond als sokken in een droogtrommel.') Hoe ze dit verhaal echter weer verzonnen heeft gekregen, is mij een raadsel. Wat terughoudend en vertwijfeld begon ik dan ook aan dit boek; hoe zou Sophie Kinsella dit ooit geloofwaardig over kunnen brengen? Wakker worden in een ziekenhuis en een heel ander leven blijken te hebben? We moeten als lezer lang op dit antwoord wachten, maar het komt echt. En dan valt er veel op z'n plaats.