ZeMama: De drammende dreumes
Als mijn kind krijsend op de grond ligt omdat hij het belachelijk vindt dat hij in bad en naar bed moet, word ik er weleens moe van. De strijd om tandenpoetsen, de schone luier en het gooien met auto’s. Het opvoeden draait hier op volle toeren.
"Ik snap dat je dat niet wilt, maar we doen het toch."
"Natuurlijk wil je nog even in de zandbak spelen/voor het raam naar het verkeer kijken/in bad zitten en gooien met eendjes, maar we gaan ons nu klaarmaken om naar bed te gaan."
"Heb jij helemaal zelf mama’s iPhone van de tafel gepakt? Knap hoor. Geef maar gauw aan mama."
Die laatste pak ik ook uit eigenbelang zo pedagogisch aan. Als ik de telefoon uit zijn kleine, kleverige handje wil grissen, gooit hij hem uit nijd zo tegen de muur.
Pats. Zeshonderd euro aan gort.
Dreumesgedram
En dan hebben we de peuterpuberteit nog voor de boeg. Ik kan je vertellen dat een dreumes al af en toe het bloed onder je nagels vandaan haalt. Ik sta versteld van mijn geduld. Werkelijk waar. Maar ik loop soms even naar de keuken om af te koelen, om vervolgens heel moederlijk professioneel met het dreumesgedram om te gaan.
"Ach, lukt het niet met de loopauto? Zal mama je even helpen?"
Klein, klein dreumesje
Een collega vertelde laatst dat ze een boek las over wilskrachtige kinderen. Zo wist ze dat het beter is om niet altijd de strijd aan te gaan. Toen Tijl laatst zingend met zijn handjes in ons hof aan het werk was, alle bloemetjes afplukte en het veel te grof maakte, besloot ik er inderdaad even van te genieten. Ik vond het grappig hoe hij voor zijn doen zo druk in de tuin aan het werk was. Ik had hem weg kunnen halen, hem een reprimande kunnen geven en hij zou een keel opzetten die zijn weerga niet kent. In plaats daarvan hadden we plezier, mopperde mijn man heel even over de puinhoop en veegde het zand weg. Klaar.
Geef je kind een keuze
Mijn moeder maakte vroeger al handig gebruik van opvoedtechnieken, die ze volgens mij ook nog eens zelf bedacht heeft. Als je een kind (zogenaamd) een keuze geeft, voelt-ie zich vrij en heb jij geen strijd. Het resultaat is dat je precies krijgt wat je wilt hebben.
"Aefke, wil je afwassen vóór of ná het journaal?"
Voel je ‘m een beetje?
Lees ook de vorige ZeMama-columns van Aefke!
Aefke is onze ZeMama- columniste. Ze is getrouwd en sinds maart 2013 moeder van Tijl. Aefke hoopt een consequente moeder te worden, maar van haar hoeft Tijl later niet zijn bord leeg te eten. Ze hoopt wel dat Tijl later net zo dol is op ‘boekjes’ zoals ze dat zelf is.
Aefke is meer dan alleen moeder. Ze heeft in september 2012 een boek uitgebracht, de kantoorthriller 'Tijdens Kantooruren’. Verder is ze gek op Nieuw-Zeeland, sociale media, sushi, haar kat Casper en natuurlijk de vader van haar kind. Aefke schrijft op stoereschrijfster.nl.
