HoofdredactriZe Karin neemt afscheid

Werk & studie door Karin
Ik ben een beetje in rouw. Na anderhalf jaar freelancen voor Ze, een halfjaar redacteur geweest te zijn en drie jaar hoofdredacteur, neem ik met best wat pijn in mijn hart afscheid van Ze.nl, mijn collega’s en leZeressen.
 
Maar… als je zo van de leg bent, waarom ga je dan weg? Hier zijn meerdere redenen voor maar bovenal omdat ik het belangrijk vind mezelf te blijven uitdagen en te ontwikkelen. Ik ga dan ook vier dagen in de week aan de slag bij een online marketingbureau in Utrecht. 
 

Altijd feest bij Ze!

Terugblik
Maar voordat ik dit heerlijke, warme en vooral hilarische nestje ga verlaten, uiteraard een terugblik. Want - sorry, maar - téring , wat heb ik toch mooie dingen meegemaakt bij Ze.nl! Want wie kan er in godsnaam zeggen dat ze voor haar werk twee keer naar Portugal heeft mogen reizen, een keer in Berlijn, Londen en Griekenland (komt nog online) heeft mogen vertoeven en zelfs tijdens het Crop Over Festival op Barbados heeft mogen dansen voor haar werk? Dat bedoel ik. Of wat dacht je van uit een vliegtuig springen? Maar ook was het te gek om af en toe langs de rode loper te mogen staan van filmpremières als Mannenharten en Leve Boerenliefde of BN’ers uitgebreid aan de tand te voelen voor een interview. Daarbij waren ook de belletjes in de ochtend en bezoekjes aan de radiostudio’s van Wild FM, Radio 10 en 100% NL te gek. (De eerste keer dat ik live op Wild FM te horen was ben ik ’s ochtends drie keer naar de wc geweest van angst.) Net als bijvoorbeeld zo’n beetje tout bekend Nederland ontmoeten tijdens een persevent.

Trots
Waar ik het meest trots op ben is dat mijn team en ik echt een merk hebben neergezet. Toen team Madelon & ik drie jaar geleden startten zaten we op 150.000 unieke bezoekers per maand. Inmiddels is dit meer dan een half miljoen (met één keer zelfs een uitspringer van 800.000 uniek per maand!). Samen met Madelon, Fleur, Marleen en aanloopstagiaire Kimberly hebben we een duidelijke tone of voice neergezet: een humoristisch, taboedoorbrekend online magazine voor de nuchtere vrouw.
 

Eén van de leukste ervaringen die ik heb opgedaan: Ze promoten bij de radiostations!
 
Maar ook is er altijd ruimte geweest voor serieuze dingen; ik ben dan ook erg trots op alle real-lifeverhalen die we hebben kunnen publiceren. Want wat was het soms moeilijk om bijzondere mensen te vinden en ze te strikken voor een interview, maar wat ben ik trots op het feit dat we zo’n beetje elk taboe hebben besproken in onze real-liferubriek! Ik kan dan ook eigenlijk niet kiezen, maar een aantal verhalen die het meeste indruk op me hebben gemaakt zijn Manon die pedofiel is, het verhaal van André de professionele ontmaagder, Franka die aseksueel is, Aline die spijt heeft van het krijgen van kinderen, Nina, wiens moeder haar opzettelijk ziek maakte en Lisanne die - veruit het heftigst van allemaal - inmiddels overleden is.

Maar ook de keren dat Ze.nl in de media is geweest door haar beruchte lezersonderzoeken zal ik nooit vergeten. Zoals onder andere ons taboedoorbrekende scheetonderzoek en ons frenemiesonderzoek. We kwamen door onze onderzoeken op tv bij Miljoenenjacht en op radiozenders als Q-Music, Radio 538, 3FM en 100% NL. Maar ook stonden we op grote sites als Nu.nl, de Telegraaf, Lindanieuws.nl en AD.nl. Iets waar ik (en mijn team) supertrots op terugkijk(en)!


Ervaringen om nooit meer te vergeten: de prachtige persreizen.

Wat ik ga missen
Maar als je weggaat bij Ze.nl ga je dingen missen. Zoals onderstaande:
  • Mogen schrijven over wat ik maar wil: van heftige dingen tot hilarische onderwerpen;
  • Gekke mailtjes van leZeressen en leZers. Van ene Jeroen die een oproepje wil op Ze.nl voor een vrouw voor hem met minimaal cup F, tot een lezeres die mijn advies wil over haar relatie;
  • De awkward situaties op de kantoortoiletten;
  • De lieve, leuke, grappige en gekke bijdragen van alle toffe stagiaires die ik gehad heb;
  • Naar verre landen mogen reizen voor werk;
  • De lieve en interessante mensen die ik allemaal heb mogen interviewen;
  • De superleuke en betrokken freelancers waarmee ik wekelijks contact had;
  • De hilarische en herkenbare verhalen van Kimberly;
  • De scheetjes van Fleur;
  • De idiote bekken van Marleen;
  • De onwijs lieve (en soms kritische) reacties van lezeressen;
  • De redactie-uitjes: van dildo’s kleien tot naaktmodellen natekenen.
     
Never a dull moment...
 
Maar wat ik het meest ga missen? Dat zijn niet de persreisjes en cadeautjes waarmee ik ben verwend afgelopen jaren (al was dit natuurlijk héél gaaf.) Ik ben oprecht het meest dankbaar voor alles wat ik hier heb geleerd over het runnen van een online magazine én de vriendschappen die ik aan Ze heb overgehouden. Want wát een ontiegelijke lol hebben we gehad. Al ging ik soms in nog zo’n grafstemming ’s ochtends naar werk – om wat voor reden dan ook – Fleur, Marleen en alle stagiaires wisten me altijd binnen vijf minuten weer aan het lachen te maken. Ik denk dan ook dat ik dat nog het meest ga missen: mijn lieve (zure) Ze’sters. Dat wordt voortaan niet meer bijkletsen en op de grond liggen van het lachen onder werktijd, maar ’s avonds met een glas wijn in Utrecht of - als ik in een goede bui ben - in Amsterdam. Want de vriendschap met m’n Ze’sters koester ik als een malle, zij zitten in mijn hart. 

Tot slot
Lieve leZeressen, ik ga jullie ontzéttend missen! Bedankt voor de toptijd, jullie lieve comments, feedback en natuurlijk jullie enthousiasme om Ze.nl te bezoeken. Wat ben ik jullie dankbaar!

Hele dikke kus,
Ex-hoofdredactriZe Karin

P.S.: Mijn opvolgster is nog niet bekend, maar houd de site in de gaten.