Trouwen: hém een aanzoek doen?
Je wilt het zo graag: trouwen met je ware liefde. Nu is die liefde er wel, maar op een aanzoek moet je eeuwen wachten. En wat doe je dan? Wacht je braaf door, of trek je de stoute schoenen aan en vraag je hém gewoon ten huwelijk?
Hem zelf ten huwelijk vragen: ja of nee?
Al jaren ben je gelukkig met hem en dat geluk zou je graag bezegelen met een dikke, vette, gouden ring. Nee, zo plastisch bedoel je het nu ook weer niet, maar: je zou ontzettend graag willen trouwen met de liefde van je leven. Alleen dat aanzoek, hè? Dat laat nogal op zich wachten. Ook na zo’n 55 hints. Dus tja, wat nu? Blijf je braaf wachten, omdat je vindt dat hij het moet zijn die jou ten huwelijk vraagt? Of heb je daar lak aan en stel je hem dé vraag? Drie leZeressen geven hun mening.
Lotte (28): “Al moet ik wachten tot ik een ons weeg, ik ga hem écht niet ten huwelijk vragen. Ik weet dat we niet meer in de middeleeuwen leven, maar ik vind het gewoon veel minder romantisch als ik zelf op mijn knieën moet. Ik denk ook dat Bart er moeite mee zou hebben als ik opeens een roos en een ring tevoorschijn haal. Hij heeft dan weliswaar nog steeds geen aanzoek gedaan, maar ik weet wel dat hij mij ten huwelijk wil vragen. Hij is namelijk echt een man van tradities en hij zou het jammer vinden als ik hem de kans op een romantisch aanzoek ontneem. Dus blijf ik wachten tot dé vraag komt, en daar heb ik ook geen moeite mee. Ik weet namelijk zeker dat als het gebeurt, het perfect zal zijn. En ondertussen doe ik gewoon lekker trouwinspiratie op.”
Daisy (31): “Ik ben nu zo’n zeven jaar samen met Dirk en zou onze liefde heel graag willen bevestigen met een huwelijk. Dat weet hij, maar tot nu toe heeft hij nog geen aanzoek gedaan. Ik ben eerlijk gezegd ook niet van plan hem te vragen; ik vind wel dat het zijn taak is. Waarom? Tja, het is stukken romantischer dan wanneer ik hem zelf vraag. Hoe zou ik dat moeten doen? Volgens mij is het hartstikke gênant voor zo’n man als ik met een ring voor hem neerzak. En gewoon met een biertje aan de bar vragen of hij met me wil trouwen, vind ik ook niet ideaal. Nee, laat hem het maar doen. En als het er niet van komt, dan maar niet. Het gaat zoals het gaat. Ik laat onze liefde in ieder geval niet afhangen van het wel of niet doen van een aanzoek.”
Marleen (23): “Bijna zes jaar ben ik nu gelukkig met Berend. Op dit moment zou ik nog echt niet hoeven trouwen, want ik ben vrij jong, maar als we eenmaal zouden samenwonen, zou ik het heel graag willen. Sterker nog: als hij mij over een aantal jaar geen aanzoek doet, doe ik het misschien zelf wel. Ik blíjf niet wachten hoor! We leven namelijk niet meer in de jaren 50 en er zijn genoeg leuke manieren om hem ten huwelijk te vragen. Nee, natuurlijk hoef je niet per se op je knieën. Je kunt toch ook een mooi moment plannen en het dan gewoon vragen? Ik kan het bijvoorbeeld tijdens een vakantie van ons samen, of na een goede partij seks doen. Ook leuk: een flashmob. Dan kan hij toch niet weigeren...?
Hem zelf ten huwelijk vragen: ja of nee?