Patrick heeft een luierfetisj: ?Ik draag ze omdat ik er opgewonden van word?
De een houdt van hoge hakken in bed en de ander raakt opgewonden van een mooie borstpartij. Patrick daarentegen geeft de voorkeur aan luiers. Van jongs af aan heeft hij al een luierfetisj. “Ik vind het fijn als iemand mij verschoont.”
Al toen hij 13 jaar oud was, wist Patrick (27) dat hij van luiers hield. “Op het internet ontdekte ik een website over luierfetisjen.” Voor Patrick werd toen veel duidelijk wat betreft zijn verlangens naar luiers. “De liefde voor luiers komt echt uit mijn verleden. Dat komt denk ik doordat ik tot mijn vijfde luiers droeg. In het begin kon me dat niks schelen. Het zat namelijk lekker en ik kon doen wat ik wilde. Tot ik een keer verschoond moest worden in de klas door de juffrouw. Terwijl ik op de grond lag, keek de hele klas toe en werd ik uitgelachen.” Vol schaamte besloot Patrick dat hij geen luiers meer wilde dragen en al vrij snel was hij zindelijk. Maar hij kon de luiers niet vergeten en met name het gevoel dat een luier hem gaf. “Als ik terugkijk op mijn kinderjaren, zie ik nu in dat ik toen al een obsessie had om ze te dragen. Zolang ik weet en me kan herinneren was ik zelfs lichtelijk opgewonden tijdens het verschonen.”
Liefde voor luiers
Op de vraag wat hij zo fijn vindt aan luiers, antwoordt Patrick 'heel veel'. “De dikte van de stof, het gevoel tussen je benen en om je billen en het plastic buitenlaagje. Ik vind het heel comfortabel.” Patrick noemt zichzelf daarom ook een DL met lichte AB-gevoelens. “DL betekent 'diaper lover' en AB staat voor 'adult baby'", legt Patrick uit. “Een diaper lover is iemand die seksueel opgewonden raakt van luiers en een adult baby is iemand die graag luiers draagt, een baby wil zijn en hierin meestal ook aseksueel is.”
De wereld waar Patrick zich in bevindt, is er een waarin veel mannen te vinden zijn. “Over het algemeen zie je meer mannen dan vrouwen. Vrouwen kunnen dezelfde behoeftes hebben, maar het is soms lastig voor hen omdat er veel vrijgezelle mannen zijn die graag luiers dragen en die verzorgd willen worden.” Een misvatting is volgens Patrick dat men vaak denkt dat mannen met een luierfetisj vrijgezel zijn. “Niet alle mannen met deze fetisj zijn vrijgezel of zoeken gelijk naar een vrouw die bekend is in het ABDL-wereldje om hun behoeftes te bevredigen. Sommigen proberen het ook te bespreken met hun partner. Maar het gebeurt natuurlijk wel veel dat mensen met een luierfetisj op zoek gaan naar iemand die dezelfde behoeftes heeft.” Volgens Patrick is het voor vrouwen wel wat lastiger om iemand te vinden die hen wil verzorgen en verschonen. “Ik denk ook dat veel vrouwen het niet durven te uiten, omdat ze zich schamen en bang zijn voor de afkeer.” Ondanks dat Patrick op vrouwen valt, heeft hij weleens contacten gezocht met andere mannelijke liefhebbers. “Het ABDL heeft niets te maken met geaardheid”, vertelt Patrick. Volgens hem gaat het puur om het bevredigen van de luierfetisj.
Acceptatie
Inmiddels heeft Patrick zijn luierfetisj geaccepteerd, maar vooral toen hij nog jong was, had hij hier moeite mee. “Ik kon het geen plaats geven en ik kon mezelf niet verdedigen. Naarmate ik me er meer in verdiepte, kon ik accepteren dat het een onderdeel van mij was. Het is net zoiets als je geaardheid. Als je homoseksueel bent, kun je je best doen om het te verbergen, maar je bent het of je bent het niet.”
Ondanks dat Patrick het zelf heeft geaccepteerd, is het altijd een gevoelig onderwerp geweest voor zijn ouders en zus. De eerste keer dat zijn liefhebberij voor luiers ‘problematisch’ werd, was toen hij het maandverband van zijn moeder had gebruikt. “Ik was toen zeven jaar en had maandverband uit de kast van mijn moeder gehaald, puur om hetzelfde gevoel van luiers terug te krijgen. Het begon snel op te vallen en mijn moeder was hier ook erg boos om. Mijn vader kon er eerder om lachen.”
Vieze luiers uit de container vissen
Het bleef een tijdje stil rondom zijn liefde voor luiers, tot er twee jaar later nieuwe buren in de straat kwamen wonen. “Ze hadden een dochter en die droeg nog luiers. Ik heb toen uit hun container luiers gepakt. Het klinkt vies en dat was het misschien ook, maar ik pakte alleen de luiers waarin was geplast. Mijn gevoel van vroeger kwam weer terug. Alleen omdat het vieze luiers waren, viel ik snel door de mand.” Patricks ouders kwamen erachter. “Ze noemden het ziek en wilden dat ik er hulp voor zou krijgen. Hier hebben we vele ruzies om gehad.” Patrick was daarom extra voorzichtig met de luiers die hij kocht. Toen hij 15 was, overleed zijn vader en vlak daarna vond zijn moeder zijn luiervoorraad. “Ze huilde en riep dat mijn vader blij mocht zijn dat hij dood was, zodat hij dit niet mee hoefde te maken. Later heeft ze het geaccepteerd. Ze wilde me niet kwijt, maar ik heb er nooit volledig begrip voor gekregen.”
Coming out
Een luierfetisj is niet iets waar men over het algemeen mee te koop loopt. Alleen een paar van Patricks ex-vriendinnen, een goede vriendin en een aantal kennissen weten van zijn fetisj af. "Ik heb er echter niet veel moeite mee om het aan mensen te vertellen. Veel vrienden en vriendinnen reageren dan ook positief. De meeste van mijn ex-vriendinnen ook, maar een van mijn exen had de verkering meteen uitgemaakt omdat ze er niets mee te maken wilde hebben. Een andere ex van me vond het wel leuk om zich tijdens de seks te gedragen als een klein meisje dat van billenkoek hield. Oftewel een soort ageplay.” Over het algemeen reageren Patricks vrienden ook allemaal positief. “Sommigen vroegen zich af wat het precies met mij doet en anderen gaven aan dat ze verder niets hoefden te weten over mijn seksuele leven.”
Luiers
“Ik draag luiers niet meer zo vaak als ik zou willen. Op het moment bijna niet, omdat ze geld kosten. Ik loop in de ziektewet en financieel zit het mij niet mee. Ik krijg soms luiers van medeliefhebbers en bij de apotheek vraag ik weleens een proefpakketje aan. Ik draag ze vaak als ik thuis ben en heel soms trek ik de stoute schoenen aan en draag ik ze ook buiten de deur.” Gelukkig is het Patrick nog nooit overkomen dat hij is betrapt door anderen. “Dat is alleen door mijn familie gebeurd. Ik woon alleen en doe dit soort dingen vaak niet in het zicht.”
Seksuele behoeftes
Om zijn liefde voor luiers met anderen te delen en om ervaringen uit te wisselen, staat Patrick ingeschreven op een forum voor ABDL. “Ik heb via het forum zo’n acht mensen ontmoet. Hoe zo’n ontmoeting gaat, verschilt per persoon. Vaak spreek je af op neutraal gebied en kun je kijken of er een klik is of niet. Meestal deel je dan genoeg informatie en kijk je of je elkaar kunt helpen met je wensen. We hebben het dan vaak over onze fantasieën en het verschonen van de luiers.” Of er seksuele handelingen aan te pas komen, verschilt ook per persoon. “Vaak ben je in een bepaalde opwinding en is het moeilijk om deze niet te bevredigen. Dit heeft overigens niets te maken met je seksuele geaardheid. Het gaat puur om de luierfetisj.”
“Wat ik zo opwindend vind aan het verzorgen en verschonen, is de liefde en aandacht eromheen. Ook vind ik het fijn dat ik dan zelf de touwtjes niet in handen heb. Je hebt geen controle op de handelingen die je zelf normaal doet. Tijdens het verschonen neem ik geen andere rol aan. Ik ben gewoon mezelf. Ik gedraag me niet kinderlijk, maar ik kan na het verschonen wel extra knuffelig zijn. Al is dat alleen het geval als ik met een vrouwelijke partner ben.”
Toekomst
Momenteel spendeert Patrick niets aan zijn fetisj. “Het is een dure hobby als je het volledig wilt doen. Vroeger gaf ik er misschien per jaar tussen de 150 tot 300 euro aan uit. Het verschilt door de behoeftes die je hebt.” Patrick denkt dat hij de rest van zijn leven DL zal zijn. “Ik zal toch wel eerder kiezen voor een gezin en een normaal seksleven”, vertelt Patrick over zijn toekomst. “Maar ik zal altijd gevoelens hebben voor luiers.”
Lees ook onze andere real life verhalen.