Zo erg is het niet...

? dat we het hardst van iedereen roepen dat Justin Bieber kinderachtig is, maar stiekem kennen we alle danspasjes uit zijn clips;
? dat we de grote boodschap niet durven te doen bij onbekenden, maar zodra we thuis zijn zelf keihard tekeer gaan;
? dat we spinnen nog steeds eng vinden;
? en rupsen, en wespen, en eigenlijk alle beesten met meer dan vier poten;
? dat we onszelf graag de vrouwelijke Jamie Oliver noemen, maar eigenlijk maar drie recepten uit ons hoofd kennen en hiermee eindeloos blijven variëren;
? dat we in ons neus peuteren;

? dat we de trap nemen op het station zien als een degelijke workout;
? dat we burgerlijk zijn stiekem erg fijn vinden;
? dat we met gemak een zak drop naar binnen kunnen werken om vervolgens stug vol te houden dat dit maar één tussendoortje was voor die dag;
? dat we labels uit kleding knippen om de maat te verhullen (maat 40? Echt niet!);
? dat we een jurk in de paskamer altijd beter vinden staan dan thuis voor de spiegel;
? maar dat we een bikini liever thuis passen dan in diezelfde paskamer;
? dat we onze prinsessenjurk al van jongs af aan in ons hoofd hebben voor onze (toekomstige) bruiloft, maar nu de man nog moeten vinden;

? dat we een kast vol kleding hebben, maar het liefst ronddolen in onze pyjama;
? dat we tweedehands steevast vintage noemen. Klinkt veel hipper;
? dat we op Youtube Kinderen voor Kinderen-liedjes terugkijken en keihard meeblèren;
? dat we heel subtiel onze buik inhouden als we een leuke man voorbij zien komen;
? dat we nooit te oud worden om te playbacken voor de spiegel.