Ze Biecht Op; Ik werd verliefd op mijn rij-instructeur

Verliefd worden overkomt je. En laat dit je nu net op het verkeerde moment overkomen. Om maar niet te spreken over het feit dat Cupido altijd mis schiet. Wat nu als je midden in een relatie zit en vlinders krijgt voor een andere man? 

 

En niet zomaar een man… Nee, je docent! Het overkwam Elisa (22) die gevoelens kreeg voor haar rij-instructeur die ook nog eens een aantal jaartjes ouder was. Haar verhaal deelt ze met ons; 

 

Verrassende envelop
“Ik had een superleuk feestje achter de rug met lieve vrienden om mij heen. Vervolgens was ik samen met mijn toenmalige lover, Jason, voor het eerst wakker geworden in mijn kersverse appartementje. Het was zondag en ik was jarig. Na een nachtje te hebben doorgehaald, mijn lever was de alcohol nog aan het verwerken, kwamen mijn opa en oma op visite. En net zoals dit traditie was, kreeg ik ook een witte envelop toegereikt. Ik kon het jaarlijkse groene briefje al ruiken, maar toen ik de kaart opende viel er tot mijn verbazing niets op mijn schoot. Onder het motto “kijk een gegeven paard niet in de bek” las ik de, door mijn oma geschreven, tekst op de kaart. Ik mocht mijn rijbewijs gaan halen op de kosten van mijn grootouders. Mijn bankrekening en ik waren dolgelukkig, maar wat ik toen niet wist, was dat deze envelop mijn leven voorgoed zou veranderen. 
 

 

Ik was net een week terug van een vriendinnenvakantie toen ik mijn eerste rijles had. Zenuwachtig liep ik te ijsberen door mijn woonkamer, en met lood in mijn schoenen sjokte ik naar beneden. Maar op het moment dat ik mijn rijleraar een hand gaf, waren al mijn zenuwen verdwenen. Ik voelde me vanaf het eerste moment enorm op mijn gemak bij Manuel. Ik wist zeker dat ik binnen no time legaal de Nederlandse wegen zou kunnen betreden. De weken streken dan ook als een sneltrein voorbij. Maar terwijl mijn rijprestaties steeds meer omhoog gingen, ging mijn relatie met Jason juist bergafwaarts. Aangezien Manuel mij altijd wist te kalmeren en te adviseren wanneer ik weer eens verdrietig was, noemde ik hem al snel mijn persoonlijke Dr. Phill. We bleven steeds langer kletsen in de auto en appten af en toe ook met elkaar. Vooral toen mijn vader ernstig ziek werd en Jason mij bijna niet steunde, begon de band tussen mij en Manuel steeds hechter te worden. Ik zag hem niet meer alleen als mijn rij-instructeur, maar vooral als close vriend. 

 

Steun en toeverlaat
Ik begon dan ook steeds meer behoefte te hebben aan Manuel zijn gezelschap. Wanneer ik een feestje gaf of voor mijn werk op een event stond, nodigde ik hem uit. Hij weigerde mijn uitnodigingen echter altijd, aangezien hij het heel druk had. Maar voor telefoontjes en berichtjes was hij altijd bereikbaar. Mijn vriendinnen verklaarden mij voor gek, er was volgens hen veel meer dan een vriendschap tussen ons. Maar Manuel was 40 jaar, had twee kids en zat middenin een scheiding… En ik zat toevallig in een moeilijke periode vanwege mijn vaders, die tevens de belangrijkste persoon in mijn leven is, ziekte. We hadden daarom veel steun aan elkaar en hadden het gewoon leuk samen. Niet meer, niet minder. Maar toen ik de hele zomervakantie niet meer was gaan lessen, omdat mijn oma overleed en mijn vader een lange tijd in het ziekenhuis moest verblijven, begon ik steeds meer aan Manuel te denken. Ik besefte me dat we zo veel overeenkomsten hadden, het altijd gezellig was als we samen waren en we elkaar volledig accepteerden en als geen ander begrepen. Ik probeerde het te negeren, totdat… 
 

 

Ik had een rotzomer achter de rug, de laatste week van mijn vakantie brak aan. Alsof de begrafenis van mijn oma en de ziekte van mijn vader nog niet voldoende waren, kreeg ik ook nog eens ruzie met een goede vriendin. Daarom besloot ik met een ander vriendinnetje nog even te gaan genieten van mijn laatste vrije week. Voor school weer begon begaven wij ons naar een zonovergoten oord. Ik had verwacht daar helemaal tot rust te komen, maar niets minder was waar. Als ik op het strand lag weg te dromen, dacht ik niet aan Jason, maar aan Manuel. Ik miste hem zodanig dat ik dagelijks contact met hem opnam. Ik stuurde hem foto’s, deelde mijn verhalen met hem en Facetimede hem zelfs. Maar nog voor ik terug was in Nederland overtuigde ik mezelf ervan dat ik het moest laten voor wat het was. Want zelfs al waren de gevoelens wederzijds, het grote leeftijdsverschil en onze totaal verschillende werelden maakte een relatie onmogelijk. 

 

De laatste druppel
Eenmaal terug in Nederland deed ik alsof mijn neus (heel hard) bloedde. We bleven nog steeds met elkaar omgaan en ik ontmoette zijn kinderen zelfs. Uitstapjes naar de bioscoop, pretparken en speeltuinen werden wekelijkse kost. Mijn vriend zat thuis met een depressie, dus hij zei er vrij weinig van. Niet dat ik Jason zomaar liet vallen, ik deed er alles aan om hem te helpen en onze relatie staande te houden. Maar na heel veel pogingen, tijd, energie, bloed, zweet en tranen gooide ik de handdoek in de ring. We waren al maanden niet meer intiem, Jason deed geen enkele moeite om zijn depressie aan te gaan en verwaarloosde mij enorm. Mijn gevoelens voor Manuel werden hierdoor met de dag sterker en ik kon er niet meer omheen. Ik pakte al mijn spullen en belde Manuel op. Hij hielp mij met het verhuizen van al mijn spullen naar mijn ouders. 
 

 

Kort erna vertelde ik hem tijdens een rijles (ik stelde mijn theorie-examen maar al te graag uit natuurlijk!) dat ik gevoelens had voor een ander. Toen hij zei ‘als jij vertelt voor wie jij gevoelens hebt, vertel ik het je ook’ knalde ik van de shock bijna tegen een tegenligger aan. Ik hield voet bij stuk, omdat ik het hem niet durfde te vertellen. Straks zou hij nog gevoelens hebben voor iemand anders! Maar omdat ik hem normaal alles vertelde, kon ik er niet omheen toen hij vroeg of ik stiekem een beetje verliefd was op hem. Ik kon niet geloven dat zijn gevoelens wederzijds waren… Vanaf dat moment raakten we al helemaal verslaafd aan elkaar. Elke vrije minuut die we hadden, spendeerde we met elkaar. Wel in het geheim, ik wilde niet dat men dacht dat ik was vreemdgegaan tijdens mijn relatie met Jason. Dit was ook niet het geval, ik heb juist altijd geprobeerd onze relatie te redden en mijn gevoelens voor Manuel te onderdrukken. Maar al snel konden we er niet meer omheen draaien. We waren te gelukkig om onze liefde voor elkaar te verbergen. Het was nu tijd voor mij om echt happy te zijn en de hele wereld mocht het weten! 

 

En ze leefden nog lang en gelukkig
Inmiddels ben ik dan ook parttime mama van twee fantastische kindjes. We wonen samen en het gaat perfect. Oh… En mijn rijbewijsje heb ik inmiddels ook al in the pocket natuurlijk! Als ik iets heb geleerd is dat je je gevoelens nooit moet ontkennen of verbergen. En dat liefde geen leeftijd of andere kenmerken kent… Volg gewoon je hart!”

 

Heb jij wel eens kriebels gehad voor een docent?