Ze Biecht Op: ?Tijdens het uitgaan doe ik mijn trouwring af?

Vrije tijd door Chiara

Als je een hottie ziet, gaat het bijna vanzelf. Je checkt automatisch zijn hand om te kijken of hij bezet is ja of nee. En zelfs als hij geen trouwring draagt, dan kan hij nog getrouwd zijn en op jacht zijn naar een spannende avond. 
 
Maar zouden mannen ook meteen kijken naar onze relatiestatus? Naast het feit dat hun ogen langs onze borsten, heupen, billen en benen glijden… Zou het mannelijke geslacht ook een blikje werpen op onze vingers om te zien of er iets shiny omheen zit? Nadia (31) laat het niet aan de twijfel over en biecht op dat zij haar trouwring weleens af doet en vertelt; 
 
"Ik heb Dylan (37), mijn echtgenoot, zes jaar geleden leren kennen op een nieuwjaarsborrel van mijn werk. Dylan werkte voor een firma waarmee het bedrijf waar ik werkzaam ben close mee samenwerkt. Zoals vele verplichte borrels was ook deze aan de saaie kant. Totdat Dylan mij een glas champagne aanbood en we in gesprek raakten. Na een uur lang samen aan de bar te hebben gezeten vroeg hij of ik in was voor iets spontaans. Mijn extraverte karakter zorgde ervoor dat ik geen seconde twijfelde. Voor ik het wist zat ik tegenover een charmante man, die mij had ingepakt met zijn spontaniteit, in een Japans restaurant aan de sushi en sake. Toen hij me die avond thuisbracht en een slaapkus gaf, had ik niet verwacht hem ooit nog te zien. Het was vast de drank die ervoor zorgde dat hij een onbekende vrouw mee nam uit eten.
 
 
Aangename verassing
Een paar dagen later was ik druk aan het werk. De rust van de laatste maand van het jaar was nu omgeslagen in een helse drukte. Stilte voor de storm, kun je wel zeggen. Het zoveelste presentje kwam binnen om onze firma een gelukkig nieuw jaar te wensen. maar op dit pakket stond mijn naam. Misschien was het wel van een tevreden klant? Maar toen ik het roze papiertje van de doos haalde en ik een sushischaaltje met mijn naam erin gegraveerd zag wist ik meteen; de afzender is Dylan. Op het kaartje stond ‘wat mij betreft is dit voor herhaling vatbaar, sushi bij mij thuis?’ Die date in zijn appartement werd werkelijkheid en vanaf dat moment waren we aan elkaar verslaafd. Elk vrije moment, al was het tijdens onze lunchpauze, spendeerde we samen. Niets leek onmogelijk in ons wereldje, soms kwam hij me zelfs halen op de motor en reden we naar de andere kant van het land. Zijn extraverte manier van leven liet mij zweven op een roze wolk. We trouwden nog geen jaar later en kochten een huisje in hartje Amsterdam. We wilden nog even wachten met kinderen, aangezien reizen bij ons op nummer één stond. Daarnaast hechtten we allebei nog te veel waarde aan onze gezellige avondjes uit. 
 
Plotselinge verandering
Maar na twee jaar begon Dylan plotseling enorm te veranderen. Hij had steeds minder zin om uit te gaan en stortte zich ineens op zijn werk. Na een paar gesprekken besloten we kinderen te nemen, omdat hij toch iets mistte in zijn leven. Na drie miskramen kon ons geluk niet op. Levi, ons wondertje, was dan ook meer dan welkom. Maar Dylan veranderde niet, het werd alleen maar erger. We hadden al maanden geen seks gehad, knuffelden niet meer en avondjes uit zaten er niet in. Zelfs al boden onze ouders aan om een avondje op ons jongetje te passen, ik kreeg Dylan niet van de bank af. En ondanks het feit dat ik wist dat hij met een depressie dealde, werd mijn onzekerheid steeds groter en raakte ook ik in een grote sleur. Totdat mijn vriendinnen er genoeg van hadden en mij ontvoerden voor een avondje uit. Na twee jaar te hebben gedeald met een depressieve man kwam ik eindelijk weer tot leven. Vanaf het moment dat ik me aan het optutten was tot het moment dat ik een beetje aangeschoten in mijn bedje dook vergat ik even alles om me heen. 
 
 
Niet verder dan een drankje
Maar wat mij vooral liet leven was de aandacht van andere mannen. Ik vond het heerlijk om drankjes aangeboden te krijgen, nagefloten te worden en foute openingszinnen aan te horen. Zo lekker dat mijn vriendinnen en ik vanaf dat moment elke maand een feestje pakken. Elke maand tut ik me op en laat ik mijn trouwring in een geheim doosje in de la van mijn kaptafel liggen. Ik flirt er op los en geniet hiervan, zonder dat ik dat gouden ding om mijn vinger hoef te verklaren. Ik ga nooit verder dan een drankje met één van mijn flirts aan de bar. Vreemdgaan, dat zal ik nooit doen! Maar een vrouw heeft nu eenmaal behoefte nodig aan aandacht. En totdat Dylan mij dat niet kan bieden, heb ik de neiging om dit buiten de deur te zoeken. En mijn gezin in de steek laten? Dat nooit! Dylan is in therapie en ik ben ervan overtuigd dat hij ooit weer de oude is en weer net zo van het leven kan genieten als tevoren. Maar tot die tijd, bewaar ik mijn trouwring stiekem in mijn kaptafel."

Zou jij je trouwring ooit afdoen in een situatie als deze?