The Break-Up: ?Hij had me bijna vermoord?

In de rubriek The Break-Up vertelt een lezeres over haar break-up met haar ex. Van fijne break-ups tot heftige break-ups. Van tranendal tot opluchting. Rosemarijn: “Ik had een gat in mijn hoofd en striemen in mijn nek van het wurgen.”

 

Rosemarijn was nog maar 19 toen ze haar ex R. leerde kennen. “Hij was een geweldig goed uitziende man met een prachtig karakter. Tenminste, zo leek het.” Hij had haar wel verteld dat hij drie kinderen had en een ex-vriendin. “Hij vertelde dat ze uit elkaar waren, maar nog wel samenwoonden voor de kinderen omdat hij geen woonruimte kon vinden. Prima, dacht ik.” 

 

Gek op elkaar 

“In het begin maakte ik me niet zo druk. Het was toch niet serieus tussen ons en hij was meer een scharrel. Ik dacht dat hij heel eerlijk was en hij vertelde me dat hij bij de moeder van zijn kinderen vanaf dag één al vreemdging. Naïef als ik was, geloofde ik dat ik alleen goed genoeg voor hem was. Wel merkte ik dat hij heel erg jaloers was.” Naarmate de tijd verstreek werden Rosemarijn en haar vriend R. steeds gekker op elkaar. “We gingen samen op vakantie en maakten de leukste dingen mee. Op vakantie vroeg hij me zelfs ten huwelijk en daarop antwoordde ik met een volmondige 'ja'.” Diezelfde dag stopte ze met de pil. “We wilden ons leven verder samen delen met onze eigen kinderen en die van hem erbij.”

 

Eenmaal terug van vakantie bleek dat het een en ander toch anders in elkaar zat dan Rosemarijn dacht. Zo bleek dat R. nog steeds samen was met zijn ‘ex’. Ook zag ze zijn kinderen nooit of werd er verteld dat ze iemand anders was. “Achteraf mochten zijn kinderen natuurlijk niet weten wie ik was en maakte hij mij wijs dat het was omdat de kinderen niet meteen met een nieuwe relatie geconfronteerd moesten worden.” Dus toen Rosemarijn erachter kwam dat R. nog steeds samen was met zijn ex, stortte haar wereld in. “Ik wilde kappen met deze relatie maar hij bleef volhouden dat ik de enige was voor hem en dat hij 100% voor mij ging. Ik besloot hem het voordeel van de twijfel te geven, maar was nog steeds erg op mijn hoede waardoor er veel ruzies ontstonden.” 

 

Mishandeling 

De relatie moest een keer fout gaan, en dat gebeurde helaas ook. “Er gebeurde iets waarvan ik had gezegd dat het me nooit zou overkomen omdat mijn vader het ook bij mijn moeder deed: hij sloeg me. Hij mishandelde me tot ik echt niet meer over straat kon om vervolgens te zeggen dat het hem speet.” Rosemarijn ziet in dat ze toen eigenlijk bij R. weg had moeten gaan, maar op een of andere manier geloofde ze hem nog steeds. “Ik zie nu in dat liefde gigantisch blind kan maken.” 
 

 

Om het minste of geringste kreeg het stel ruzies die altijd uitliepen op slaan. "In het begin zichtbaar, later werd R. slimmer en zorgde hij ervoor dat hij me op plekken sloeg die ik kon verbergen. Ik wilde niet gezien worden als het meisje dat werd mishandeld door haar ‘lieve’ vriend, want zo zag de buitenwereld hem. Zelf ervoer ik dat niet meer zo. Ik zat destijds nog op school en ben hiermee gestopt omdat hij me regelmatig stond op te wachten.”

Volgens R. kon Rosemarijn niets en mocht ze van hem ook niet meer naar andere mannen kijken, laat staan met ze praten. Ook hield hij haar telefoon vaak bij zich. “Alleen als hij wegging of ik echt ergens heen moest, kreeg ik mijn telefoon. Mijn vriendinnen moest ik opgeven van hem. Niemand had in de gaten wat er aan de hand was. Iedereen dacht gewoon dat we heel blij waren met elkaar.” Ook met haar moeder had ze inmiddels geen contact meer. “Ik kwam niet meer uit mijn leugens, dus het leek me beter om alle banden door de te snijden. Ik was helemaal geïsoleerd. Ik had helemaal niemand meer en mijn vriend zat nog steeds iedere dag bij zijn ‘ex’ op de bank voor de kinderen.” 
 

Omkeer 

Zo ging het leven van Rosemarijn een tijdje door tot ze een keer naar de winkel moest. “R. vertrouwde me niet en volgde me. In de winkel kwam ik mijn stiefvader tegen waar ik niks tegen zei, alleen dat het goed met me ging. R. hoorde niet wat ik tegen hem zei en dacht dat ik stiekem met mijn moeder en stiefvader afsprak.” Hij was woest door wat hij gezien had. “Die dag had hij me bijna vermoord. Ik had een gat in mijn hoofd en striemen in mijn nek van het wurgen. Ik was bont en blauw geslagen en had twee tanden minder in mijn mond. Ik moest gehecht worden in het ziekenhuis waar ik ook een verklaring moest afleggen over wat er was gebeurd. Mijn vriend was erbij en hij kon liegen alsof het gedrukt stond. Hij zei dat ik ruzie had gehad tijdens het stappen met een ander meisje dat met hem flirtte. Ik kon het niet geloven!” 
 

 

Toen Rosemarijn na haar ziekenbezoek thuiskwam, voelde ze zich niet lekker. “Ik moest spugen als een gek en de volgende ochtend nog steeds. Wat bleek? Ik was zwanger! Mijn vriend was helemaal gelukkig, want nu zat ik voor eeuwig aan hem vast.” Het waren uiteindelijk de buren die alarm sloegen en de politie hebben gebeld. “Liegen kon ik toen niet meer en ik heb toen een gedeelte verteld. Niet eens alles want dan zou R. voor langere tijd achter gesloten deuren komen en dat wilde ik niet voor ons kindje.” Het kindje kwam er echter nooit. “R. duwde me van de trap toen ik weer bij hem weg wilde gaan, hierdoor werd het een miskraam. Dat was voor mij de druppel.” 

 

Blijf van m’n Lijf

Momenteel zit Rosemarijn in een Blijf van m’n Lijf-huis.“Ik sta iedere dag op met angst en ga ermee naar bed. Ik weet dat hij nog steeds naar me opzoek is. Hij heeft mijn hele familie bedreigd, maar zij wisten ook niet waar ik was. Al met al ben ik mijn hele leven kwijt. Hij zal niet rusten voordat hij me wat aangedaan heeft, want zoals hij vanaf dag één al zei met een lieve lach: ‘Wat van mij is, is van mij.’ Hoe kon ik weten dat hij dit allemaal bedoelde? Ik weet dat ik geen partij ben voor 120 kilo spier en dat hij me binnen enkele seconden zou kunnen vermoorden. Ik weet dat niemand me zal kunnen helpen want hij gaat met trots de gevangenis in. Alles om mij voor zichzelf te houden…”