Judith Visser is geen eendagsvlieg

Vrije tijd 16 jaar geleden door Redactie Ze.nl

Waar het in Tegengif om walging en wraak ging, gaan we nu met Kim naar de hoofstad van de fantasie: Hollywood. Patricia, een vriendin uit haar prostitutieverleden heeft haar uitgenodigd. Deze uitnodiging komt precies op het juiste moment, want Kim zit er echt even doorheen. Ze heeft een geheime relatie met de getrouwde Manuel én dan is er nog de nasleep van het succes van haar debuut. Haar populariteit heeft een keerzijde, ze ontvangt lugubere bedreigingen.

Als Kim in Los Angeles aankomt, blijkt Patricia spoorloos verdwenen te zijn. Zou dit misschien iets te maken hebben met de bedreigingen die Kim in Nederland ontvangt? Een speurtocht door een wereld van schijn, namaak, pretenties, travestieten, wannabe's, rocksterren en gestoorde taxichauffeurs volgt. Maar alles is bedriegelijk, iedereen liegt.

Judith Visser beschrijft de omgeving perfect. Als lezer lijk je aan haar zijde door de stad te wandelen. Dit is niet zo vreemd, want Visser verbleef tijdens het schrijven van Tinseltown in Los Angeles. "Op alle plekken in dit boek, ben ik zelf geweest. Veel uit het boek is ook echt gebeurd, zoals de ontmoeting met een vriend van Elvis, iemand die overlijdt aan een overdosis en vechtende meisjes. Ik ben bevriend met een Engelse muzikant die daar woont en hij nam me overal mee naar toe. Er ging een wereld voor me open, maar het was al snel duidelijk dat het niet mijn wereld is. Misschien ben ik er te Europees voor, maar ik voelde me er vaak net zo'n alien als Kim. Echt alles is daar van plastic", vertelt de schrijfster aan Vrouw.nl.

Tinseltown sluit ook precies aan op Tegengif. De schrijfster blijft in de beschrijving van het succes dan ook heel dichtbij zichzelf. Aan ons vertelt ze dat ze na de lancering van haar debuut ook diverse bedreigingen heeft ontvangen. "En ik vroeg me ook af tijdens het schrijven: als die persoon die mij toen die brieven stuurde, dit boek gaat lezen, wat zal hij of zij dan denken..." Niet alleen in dat opzicht lijkt het verhaal van Kim op het leven van Judith. In dit boek lezen we namelijk ook over de liefde voor haar hond Shep. "Die liefde komt inderdaad uit mijzelf. Ik ben gek op mijn twee honden en neem ze overal mee naartoe! En net als Kim woon ik ook aan de rand van een groot park, waar ik met ze loop. Heerlijk!"

Waar ik na het lezen van Tegengif onder de indruk was van het talent van deze schrijfster, ben ik dat na Tinseltown nog steeds. Judith Visser weet perfect de grens tussen fictie en non-fictie op te zoeken. Ze schrijft lekker vlot, zodat je door het boek heenvliegt. Voor de liefhebbers is er goed nieuws, want momenteel werkt de schrijfster al aan het laatste deel uit deze trilogie. Heb je het niet zo op vervolgverhalen? Geen probleem. De boeken zijn ook perfect afzonderlijk van elkaar te lezen. Ik ben in ieder geval benieuwd in welke situatie Kim dan terecht komt.