Ongeremde columns

Vrije tijd 16 jaar geleden door Redactie Ze.nl

Ben je geen autoliefhebber? Lees dan toch verder. Clarkson raast in dit boek namelijk met hoge snelheid van auto's naar politici, maar ook het dagelijks leven en beroemdheden moeten eraan geloven. En zelfs als auto-leek zul je genieten van zijn schrijfsels over de nieuwste wagens. De columns van Clarkson staan bol van humor, scherpe observaties, ironisch commentaar en sarcasme. Zijn uitspraak 'Wees ervan verzekerd dat ze na mijn dood een briefje bij mijn notaris zullen vinden met de boodschap dat ik in iets met een V8 met 150 kilometer per uur naar mijn graf wil worden gereden' zegt tenslotte al genoeg.

Dat Clarkson humor heeft, merk je al bij het lezen van de eerste bladzijden. Ik schiet meteen in de lach als ik lees aan wie de autojournalist dit boek heeft opgedragen. Misschien denk je nu dat hij zijn lieftallige vrouw of zijn ouders dankt. Nee, hij bedankt de lezer. "Dit boek is opgedragen aan... iedereen die het heeft gekocht." Zijn voorwoord is ook erg scherp. Dat dat geen toeval is, blijkt tijdens het lezen van de columns die opgenomen zijn in Clarkson uit de bocht.

Stuk voor stuk zijn de columns pareltjes waarbij een lach op je gezicht niet verdwijnt. Clarkson is een bijzondere man. Hij is volgens mij de enige autojournalist die een auto bekritiseert, omdat hij bruin is. Hij levert zijn commentaar met gevoel en niet per definitie met feiten. Of wat denk je van dit stukje tekst over de oorlog in voormalig Joegoslavië: "Maar denk eens even na. Nergens worden zoveel exemplaren van de Mercedes SL, die eigenaardig ouderwetse auto, verkocht als in Amerika. En dat is veelzeggend. Het had meneer Blair duidelijk moeten maken dat hun wapentuig misschien ook niet te vertrouwen is en dat ze het verkeerde land zouden treffen."

Clarkson uit de bocht is dus een leuk boek, maar je moet je vooraf wel één ding realiseren. Dit boek is geschreven in 1999. Alle situaties en auto's die beschreven worden, liggen inmiddels al jaren achter ons. Ik vind het een compliment voor de schrijver, dat het boek acht jaar later nog steeds als een Ferrari leest. Hopelijk hoeven we niet al te lang te wachten op een nieuw meesterwerk van deze ongeremde columnist.