De beroepszeikerd

Psyche & spiritualiteit door Jerney
Terwijl de zon aan een strakblauwe hemel staat, lig jij met een strandhanddoek op het overvolle strand. Je geniet volop van het moment, totdat je de onvermijdelijke woorden van de buurman hoort: ?De tering. Wat een kuthitte!?

Zeikerds. Er bevindt zich in ieder van ons één; een gruwelijke monster dat zelfs de leukste momenten grondig verpest. Vrouwen zijn nog het allerergst. Ik ook. Ik zeik over het perfecte jurkje dat ik niet vind, schimmelfruit en stinkende mensen in het openbaar vervoer. Je moet wat. Toch? In tegenstelling tot de meeste Nederlanders zeik ik echter niet over het weer. Ik dank de weergoden op m?n blote knieën voor broeierige zweetdagen en met een hond leer je leven met verpeste kapsels voor acht uur ?s ochtends. Hier kan mamlief nog wat van leren, want het is altijd té koud, té warm of 'godverdomme wat een plakzooi'. Maar het blijft m?n moeder. Dus ik luister, knik en ben het altijd met haar eens. Dat hoort bij moeders. Ook bij zeikerds.


Tegen de zeikerd ingaan

Tegen een zeikerd ingaan heeft ook totaal geen zin. Voor je het weet is er een uur gepasseerd en zit iemand nog steeds verhit uit te leggen waarom haar kat de oorzaak is van al het kwaad in de wereld. So don?t. Bovendien wil je zelf ook volledig genieten van een eigen ?zeikmomentje?. Dan is een 'ja maar' totaal ongewenst en zijn goede beredeneringen passé. Zeiken is niet voor de politiek correcte mensen bedoeld, maar voor mensen die graag de schuld op anderen afschuiven. Ongeveer 99% van de bevolking dus.

Gek genoeg zijn de meeste mannen niet zulke enorme zeikerds. Vandaar ook de term ?zeikwijf?. Een man is simpelweg veels te nuchter en zou op bovengenoemde ?katsituatie? waarschijnlijk als volgt reageren: ?Nou, dan doe je de kat toch weg? Probleem opgelost." Waarop je als zeikerd genoodzaakt bent om te schreeuwen: ?Ben je gek? Ik houd van mijn kat! Die doe ik niet weg. Je snapt mijn punt niet!? Regel nummer één in zeikpraat: kies een goede zeikpartner waar je op kunt rekenen.

De beroepszeikerd
Je hebt echter ook de beroepszeikerd; de echte ?ongezelligerd?. Dit figuur ziet werkelijk nergens de humor van in en weet zelfs de Eiffeltoren tot een pispaal van ijzer te minimaliseren. Niet alleen het weer, maar ook de omgeving ? en in de ergste gevallen jijzelf ? moet het ontgelden. Laten we het erop houden dat dit niet de meest geschikte persoon is om mee uit eten te gaan. Of in je leven te hebben.

Maar alhoewel zeiken je een zeikerd maakt, is het soms zo verschrikkelijk lekker. Even vijf minuutjes ? oké een halfuur ? zeiken en je kunt er weer hard tegenaan. Nog mooier zijn de zeikmomenten die vriendinnen met je delen, waardoor je beseft dat je ? godzijdank ? niet het enige zeikwijf bent. Dus neem de tijd om eens flink in het rond te zeiken, want dat hoort er nu eenmaal bij. Maar kijk soms ook even naar het inspirerende YouTube-filmpje van Nick Vujicic en besef je dat je werkelijk geen enkele reden tot zeiken hebt.

 Lees ook de vorige columns van Jerney!


Jerney van Poorten - een 25-jarige in ontkenning - heeft een ?overdose? aan fantasie, een boel sarcasme en een afkeer voor mensen die altijd drie zoenen moeten geven.

Wekelijks schrijft ze op haar blog http://schrijftaal.blogspot.com over alles wat in haar ogen bijzonder interessant is. Zoals George Clooney of ruziën in bed. De columns zijn niet politiek correct, maar gelukkig ook nooit politiek: "Want dat is voor oude mannetjes met hangbillen."