Zo maak je het leven van je helse collega zuur

Kijk, wij van de redactie zijn gewoon een stelletje lucky bastards, omdat we elke dag met de állerleukste collega’s mogen klets- euh… werken. Maar wij hebben bij andere bedrijven natuurlijk ook weleens collega’s from hell meegemaakt.
 

Want sommige collega's kunnen het bloed onder je nagels vandaan halen. Bijvoorbeeld van die collega’s die altijd met de eer lopen te strijken van jouw werk. Of jouw ideeën inpikken. Of constant als een krolse kat de anus van jullie baas lopen te likken. Of misschien word je zelfs gepest op het werk, want ook dat komt regelmatig voor. Nu kun je ontslag nemen, maar om nu je veilige baantje met vast contract te verlaten vanwege die ene grafcollega? Euh nee. Nee, het enige wat helpt – in plaats van een goed gesprek, want who needs a goed gesprek anyway – is je zélf tot een ware helse collega te ontpoppen, maar dan wat subtieler... Zoals onderstaand.
 

Je dramatische liefdesleven

Je ex heeft het (vijf jaar geleden) uitgemaakt en je zit er he-le-maal doorheen. Je bent verbitterd en verpest en je bent niet te beroerd om hier elke dag - huilend - over te vertellen tegen je irritante collega Marie. Want wat dacht je ex wel niet? Met dat stomme wijf van ‘m waar ‘ie jou voor ingeruild heeft? Hoe heeft-ie jou g*dverdomme zo kunnen behandelen, dé eikel?! Mannen zijn klotewezens! En ja hoor, daar is je onophoudelijke waterval weer. Dit blijf je dus elke dag volhouden, tot Marie het niet meer aankan en overplaatsing aanvraagt bij jullie baas. Of ze álsjeblieft bij de afdeling Inkoop mag gaan werken. Kun jij eindelijk weer fatsoenlijk je werk doen zonder je dood te ergeren aan haar geknarsetand.
 

Ziekmelden to the max

Zit je directe collega Gerard de Gluurder elke dag weer de tieten uit je blouseje te staren? Of is-ie er met jouw idee vandoor gegaan? Het maakt niet uit wat-ie doet, maar feit is dat Gerard jouw dagen er niet beter op maakt. Dan heb je geluk als hij daadwerkelijk in hetzelfde team zit als jij. Huh? Ja, want jij meldt je vanaf nu op de meest onmogelijke dagen ziek. Bijvoorbeeld twee dagen voor Kerst, als het altijd retedruk is bij jullie op de zaak. En hij dus op kerstavond in z’n eentje tot 9 uur kerstkransen aan het verpakken is omdat jij er niet bent. Of als hij op vakantie is. Komt-ie terug, ligt er dikke stapel werk op ‘m te wachten omdat jij toch écht last had van een snotneus. Dikke kans dat-ie binnen een paar maanden weg is. Iets met een burn out.
 

Bemoeien

Als mensen íets irritant vinden, zijn het collega’s die zich overal mee bemoeien. Dus in plaats van je niet-zo-lieve collega hoogstpersoonlijk weg te pesten - want zulke dingen doe jíj niet - zorg je dat je gewoon bloedirritant wordt. Val elk gesprek wat ze heeft met Jannie van de kantine in de reden. Zorg altijd dat je een tegenovergestelde mening hebt als zij en wees niet bang om deze aan haar te verkondigen. Dring je goedbedoelde adviezen over haar liefdesleven op, of beter nog: bel persoonlijk haar man om te bemiddelen als je opgevangen hebt dat het niet meer zo botert tussen die twee. Geen dank! 
 

Leen alles, breng niks terug

‘Mag ik je nietmachine?’, ‘Mag ik je paperclips?’, ‘Heb jij Tipp-Ex?’, ‘Heb jij zakdoekjes?’ en zo ga je nog een paar keer door. Vervolgens zorg je dat je nooit iets teruggeeft wat je leent. Maar dan ook echt nóóit. Liefst raak je ook nog alles kwijt wat van je collega is. Het zijn de kleine dingen die het euh… leven van je collega Sharon zuur maken. Moest ze maar niet ervandoor gaan met de functie waar jíj op zat te azen… Trut.
 

Zeuren

Eigenlijk ook een hele simpele, voor zeuren geldt namelijk hetzelfde als voor bemoeien: mensen hebben er een gruwelijke hekel aan als je het te veel doet. Dus zeik tegen die collega die het bloed onder je nagels vandaan haalt. Over de niet te zuipen koffie uit de automaat bijvoorbeeld, of over het karige kantinevoedsel, over de slechte adem van de stagiair, over die eeuwige verwarming die het maar niet doet als het buiten temperatuurtje Noordpool is, over je beroerde salaris, over de véééél te hoge werkdruk, over jullie hufterige baas, over die bloedhitte buiten, over die eeuwige regen, over het suffe weekend dat je had, dat debiele familie survivalweekend, over de chagrijnige klanten, de vieze kantoor-wc’s, je beroerde salarisverhoging (twee tientjes?!) en je puist op je voorhoofd die pijn doet als je erop drukt. Jouw leven is gewoon ont-zet-tend zwaar. Binnen twee weken is ze weg. Echt.

Heb jij weleens te maken met helse collega’s? Wat doe jij daaraan?