Jij bent een stresskip

Psyche & spiritualiteit door Mariëlle
Met deinzende wallen op je knieën kletteren de tranen over je wangen als iemand nog maar een vinger naar je uitsteekt. Je lest je dorst met koffie en je bent lachen en ontspannen een beetje verleerd. Ben jij een tikkie gespannen?

Nu. Even. Niet! Oh God, wat moet iedereen wel niet van jou denken? Nee, niet bij nadenken. Dat is weer een extra zorg. Je kunt het er gewoon even niet bij hebben. Je hebt vannacht zo slecht geslapen. En de nacht daarvoor ook al. En eigenlijk al een hele tijd. Adem in, adem uit, straks ga je nog hyperventileren. Heb je een beetje stress?


- Wallen onder je wallen, je bent niet uit je bed te branden. Zo vermoeid ben je van het wakker liggen de hele nacht. Je hebt het 01:00 uur, 02:00 uur, 03:00 uur zien worden. Je zag de klok door tikken totdat het de zoemer ging.

- Het eerst wat je doet is het koffie apparaat aanknallen. You nééd some energy girl.

- Douchen, in je hoofd doornemen wat je vandaag allemaal moet doen.

- Wáár is je telefoon als je hem nodig hebt? Je moet even een lijstje in je telefoon maken voordat je het vergeet.

- Zodra je onder de douche vandaan komt ram je het in je telefoon. Het liefste allemaal tegelijk, maar je bent nou eenmaal geen turbo-typer.

- Er was nog iets… je vergeet iets.

- Ook al kun je echt niks meer bedenken, je houdt de hele tijd het gevoel alsof je iets vergeet.

Bron

 

- Eigenlijk heb je altijd het gevoel alsof je iets vergeet en dingen over het hoofd ziet.

- Next stop: alle pillen die je nodig hebt om tot rust te komen. En alle pillen die jou energie moeten geven. Beide heb je namelijk niet. Wat eigenlijk best gek is.

- Koffie. KOFFIE!

- Het ontbijt hap je weg zonder te kauwen. Een gortdroge boterham. Onbelegd. Als je überhaupt al ontbijt.

- Mensen spreken woorden tegen je. Je hoort ze niet. “Hè, wat zei je eigenlijk?” Ja doei, zo gaat het de hele dag, mensen blijven niet herhalen.

- De wereld lijkt langs je heen te gaan.

- Je vindt het moeilijk om te ontspannen.


- Soms slaat je ademhaling zelfs op hol. Ademen leek zo’n vanzelfsprekend iets, maar hoe deed je dat ook al weer. Adem in, adem uit. Maar het gevoel dat je te weinig zuurstof binnenkrijgt blijft.

- Er hoeft maar dít te gebeuren en jij schiet uit je slof.

- Terwijl er ook maar kleine dingen nodig zijn om jou de andere kant op te emotioneren. Als iemand er al aan denkt dat je vandaag een belangrijk gesprek (waarmee je jezelf helemaal krankjorum hebt gemaakt) hebt sta je al zowat te brullen. Hoezo zowat? Jouw lip hangt al bijna op je knieën en de tranen kletteren van je wangen.

- Je hebt buikpijn terwijl je je écht niet kunt bedenken wat je verkeerd hebt gegeten. Wat kan er nou verkeerd zijn met rijstwafels? For your info: stress staat op je darmen.

- Net zoals spierpijn. Omdat jij zit te stressen verkrampen je spieren. Dan kom je in een vicieuze cirkel waarin de pijntjes steeds hardnekkiger worden.

- Lachen was toch één van jouw kwaliteiten? Hoe deed je dat ook al weer? Waarom lach je niet meer zoveel?

- Oké, schaapjes tellen. Dan moet je toch een keer in slaap vallen. 01:00 uur… 02:00 uur… je ziet het 03:00 uur worden. Het is weer zo’n nacht. Je kunt níet stoppen met piekeren. Je begint weer van voor af aan.

Welke van deze eigenschappen herken jij?